29 maart 2024

Het standaardmodel van elementaire deeltjes ter discussie?

Penguindiagram van het verval van een B-meson credit: Wikipedia (http://en.wikipedia.org/wiki/Image:Pinguindiagramm.jpg)

In navolging van mijn verhaal gisteren over de ruzie onder natuurkundigen over de snaartheorie vandaag een (klein) vervolg daarop: op de website Physorg.com las ik een artikel over het Standaard Model (SM) van de elementaire deeltjes. In 1974 bedacht door Georgi en Glashow, die daar later de Nobelprijs voor de natuurkunde voor ontvingen, is dit door zowat alle natuurkundigen omarmt als hét model voor de elementaire deeltjes. Dáár is geen discussie over en dat model is aan alle kanten ook door experimenten geverifieerd. Maar nu dus dat artikel op Physorg.com! Wat blijkt het geval: experimentalisten hebben via onderzoek ontdekt dat in het verval van de zogenaamde B mesonen (nee, nou even geen zin het allemaal uit te leggen; komt nog wel een keertje) een afwijking is geconstateerd van de waarde die door het SM is voorspeld. Conclusie van de onderzoekers Rahul Sinha, Basudha Misra en Wei-Shu Hou is dat er een héél klein scheurtje zit in het bastion van de SM. De B-mesonen zijn bijzondere kort levende elementaire deeltjes, die via de zwakke wisselwerking (één van de vier natuurkrachten, naast de zwaartekracht, de electromagnetische wisselwerking en de sterke wisselwerking) in quarks kunnen vervallen (zie het zogenaamde Pinguindiagram hierboven waarin dat proces is weergegeven). Het verval van de B-mesonen werd gemeten in twee gerenomeerde onderzoekscentra, het Stanford Linear Accelerator Center en het High Energy Accelerator Research Organization in Japan. In het artikel dat de drie publiceerden in Physical Review Letters schrijven ze “we have shown that it is impossible to explain within SM the observed discrepancy in [the B meson] mixing phase measured using the [two] modes”. Nou, ik garandeer de lieve Astrobloglezers: dat komt hard aan in de wereld van de natuurkundigen. Niet dat de SM natuurlijk direct in de vuilnisbak moet, zo is het niet, maar er moet wel een soort van reparatie plaatsvinden. Het artikel op Physorg.com en ook in de Phys.Rev.Letters rept van ‘nieuwe natuurkunde’ die er moet komen, natuurkunde ‘voorbij het SM’. De laatste tijd stuiten natuurkundigen sowieso op de grenzen van het SM, want ook zaken zoals donkere materie en donkere energie kunnen niet verklaard worden door het SM. En zo zijn we via een omweggetje weer bij de sterrenkunde beland, want dat is toch even de core-business van deze weblog. 🙂 Over sterrenkunde gesproken: vanmorgen zag ik om 7.15 uur toen ik onderweg naar m’n werk was in het zuidoosten de maan staan samen met Saturnus. Was wel mooi om te zien. Maar ja, de buschauffeur is onverbitterlijk, dus ik moest opschieten. Morgenochtend is er ook een samenstand en wel van de maan met de hoofdster van Leeuw, Regulus. Kijk hier maar eens. Wie overigens dat oorspronkelijke artikel van Rahul Sinha, Basudha Misra en Wei-Shu Hou wil lezen, met de welluidende titel “Has New Physics already been seen in Bd meson decays?” kan hier terecht. Bron: PhysOrg.com.

Share

Speak Your Mind

*