Het einde van alles (6): het einde van de kosmologie

Dit is een beetje verwarrende titel, want je zou kunnen denken dat ik er het einde van het hele heelal mee bedoel, de kosmos dus. Niets is minder waar. Kosmologie is de wetenschap die de globale structuur en de evolutie van het heelal bestudeert. Om die globale structuur te kunnen bestuderen moet je wel andere sterrenstelsels kunen zien. En da’s nou net het probleem: de sterrenkundigen Lawrence M. Krauss en Robert J. Scherrer hebben onlangs in een artikel laten zien dat we over 3 biljoen jaar buiten de Melkweg geen enkel sterrenstelsel meer kunnen zien. 😯 Oorzaak daarvoor is de donkere energie, die zo’n 74% van de energieinhoud van het heelal levert en een afstotende werking heeft. Door die afstotende werking zullen de sterrenstelsels steeds sneller van elkaar gaan bewegen en op een gegeven moment zullen ze buiten elkaars waarneemhorizon vallen. Als dat over 3 biljoen jaar (da’s dus een drie gevolgd door twaalf nullen, ahum) gebeurt gaat het scherm hierboven dus op zwart. Geen prachtige Hubble Deep Fields meer, geen plaatjes van M51, M31, M87 en noem ze allemaal maar op. Hetzelfde moment markeert ook het einde van de microgolf-achtergrondstraling, het restant van de Big Bang. Die zal op dat moment dezelfde temperatuur hebben als het absoluut nulpunt en daarmee ophouden te bestaan. En daarmee is ook de geschiedenis van het heelal, waarvan de straling een soort van vingerafdruk is, finito. En daarmee het einde van de kosmologie. Morgen: het einde van het Melkwegstelsel.

Maan bedekt vannacht deel van de Pleiaden

Even iets heel anders: in de nacht van 6 op 7 augustus (komende nacht dus) zal de maan een deel van de Pleiaden bedekken. De sterren verdwijnen aan de verlichte kant en komen aan de donkere kant weer tevoorschijn. Dat laatste is het beste te zien en dat vindt plaats vanaf 2.45 uur. Kijken dus! Bron: Sterrengids 2007.