Is het vorige heelal nog zichtbaar?

Wat was er vóór de oerknal? Niets? Een vorig heelal? Niemand die het weet, maar het idee dat er voor de oerknal een vorig heelal is geweest is wijdverbreid en veel sterrenkundigen zien er wel wat in. Sterker nog, er zijn twee van die sterrenkundigen die menen dat in ons heelal nog restanten zichtbaar moeten zijn van het vorige heelal! 😯 Parampreet Singh ^[1]Perimeter Institute for Theoretical Physics in Waterloo, Canada en Alejandro Corichi ^[2]National Autonomous University of Mexico, Morelia, Mexico. hebben het volgende bedacht: de oerknal is verlopen volgens de regels van de zogenaamde Loop Quantum Gravitatie (LQG), welke als uitgangspunt heeft dat niet alleen materie geatomiseerd is, maar dat ruimte en tijd dat ook zijn. Ruimtetijd is niet continue, maar discreet zoals ze dat zo mooi noemen. Het vorige heelal kromp ineen tot het moment dat er een maximum dichtheid werd bereikt, toen de ruimtetijd zelf haar grens bereikte: de kleinst mogelijke lengte, namelijk de Planck lengte van 10^-³³cm. Daarna keerde de implosie om in een explosie en vond de oerknal plaats. Singh en Corichi ontdekten dat de eigenschappen van ruimte, massa en energie van het vorige heelal de oerknal als het ware ‘overleefden’ en in het huidige heelal bleven bestaan. Het tweetal denkt nu dat de bronnen ^[3]‘The seeds’ zoals Singh en Corichi het noemen. van de grote structuren in het heelal, de superclusters van sterrenstelsels, stammen uit de ‘vorige kant’ van de oerknal, dus uit het vorige heelal. Het vorige heelal zou daarmee een soort van vingerafdruk hebben achtergelaten in óns heelal ^[4]Of zoals ze het zelf zeggen: er treedt geen kosmisch geheugenverlies op. Door de oerknal is de harde schijf als ’t ware geformatteerd, maar zijn sommige data bewaard gebleven. Eh… … Lees verder. Door die grote structuren te bestuderen zouden we wellicht meer te weten kunnen komen over dat vorige heelal, aldus Singh en Corichi. Die Singh is overigens degene die mei 2006 samen met twee anderen voor het eerst de gehele oerknal kon beschrijven, vóór, tijdens en na hét moment T=0. Ook daarbij maakte hij gebruik van de LQG als basis van z’n berekeningen. Wie het artikel van Singh en Corichi nog eens na wil lezen kan het hier vinden. Binnenkort wordt ’t gepubliceerd in het vakblad Physical Review Letters. Bron: Space.NewScientist.com.