28 maart 2024

Het einde van de theorie

Voorbeeld van een theorie, de Chaostheorie

Credit: palPalani

Chris Anderson, onthou die naam. Hij zal net als Francis Fukuyama de geschiedenis in gaan als de verkondiger van het einde van iets. Voorspelde de laatste het ‘Einde van de Geschiedenis’ in 1989, Anderson voorspelt in het laatste nummer van het technologieblad Wired het ‘Einde van de Theorie’. Vroeger, toen de wereld nog een stuk eenvoudiger was, was de volgorde in de wetenschap altijd: iemand bedenkt een theorie, een hypothese, een model, ergens in een stoffige studeerkamer, en vervolgens gaat men kijken via wetenschappelijke experimenten en observaties of de theorie wel of niet klopt met de werkelijkheid. Verificatie en falsificatie heet dat geloof ik, ooit bedacht door Karl Popper. Anderson zegt nu dat die volgorde achterhaald is. Uitgangspunt voor hem is namelijk de gigantisch grootte hoeveelheid data die opgeslagen ligt in megagrootte digitale archieven, zoals bijvoorbeeld de SDSS-catalogus die voor het Galaxy Zoomproject wordt gebruikt. Anderson zegt dat de nieuwe wetenschap die data als uitgangspunt dient te nemen en moet kijken of daar patronen en modellen uit te destilleren zijn. Dus niet uitgaan van een model en dan toetsen aan de werkelijkheid, nee precies andersom, neem gegevens over de werkelijkheid als start en ga daar een model omheen bouwen. Anderson heeft er nog een naam voor bedacht ook: de nieuwe wetenschap noemt hij het Petabyte Tijdperk! De Petabytes [1]Eén petabyte is een miljoen gigabyte. van SDSS, Large Hadron Collider en andere data-uitbrakende projecten vliegen ons om de oren en daar moeten wetenschappers patronen in herkennen. Aldus Chris Anderson, in het dagelijks leven wetenschaps- en internetjournalist. We wachten maar even af of ‘ie gelijk krijgt. Bron: NRC-Handelsblad, 24 juli 2008.

Voetnoten

Voetnoten
1 Eén petabyte is een miljoen gigabyte.
Share

Comments

  1. Mooie theorie.

Speak Your Mind

*