29 maart 2024

Duidelijkheid hoe massieve sterren ontstaan

simulatie van massieve sterren

Credit: LLNL.

Sterren heb je in alle soorten en maten, van de kleintjes die erg zuinig omspringen met hun massa en het zodoende zeer lang uithouden tot de zwaargewichten die het motto live life to the max aanhouden en binnen de kortste keren met een grote knal exploderen. Met name het ontstaan van massieve sterren tot wel 120 zonmassa’s was voor theoretici tot voor kort een probleem. Op grond van simpele mechanica kwam men telkens tot de conclusie dat de gasdruk van een zware ster, welke wordt veroorzaakt door de enorme hoeveelheid straling, telkens verhindert dat ‘ie nog zwaarder wordt, omdat de buitenlagen worden weggeblazen. Computersimulaties van sterrenkundigen van diverse instituten, waaronder het Lawrence Livermore National Laboratory (LLNL), hebben nu aangetoond dat de gasdruk de vorming van massieve sterren toch geen strobreed in de weg legt. Gebruikmakend van een nieuwe programmeercode genaamd Orion, waarmee een 3D-simulatie van een ster kan worden vekregen, bleek dat rondom zware protosterren gravitationele instabiliteiten ontstaan. Dat kan leiden tot het ontstaan van een schijf van gas en stof rondom de jonge ster (zie afbeelding hierboven), welke schijf op haar beurt weer uiteen kan vallen in een serie kleinere sterren. In sommige gevallen ontstaan zware dubbelstersystemen, in andere gevallen eet de massieve centrale ster de kleinere omringende sterren op. De straling van de massieve sterren was in geen van de gevallen een filter op hun groei. Conclusie: de code die ze vroeger gebruikten voor hydrodynamische stersimulaties was niet erg realistisch. Tenminste, uitgaande van de juistheid van Orion uiteraard. Waarnemingen zullen moeten uitwijzen of het nieuwe model klopt. Bron: LLNL.

Share

Speak Your Mind

*