29 maart 2024

Terugkeer- of parkeersystemen voor satellieten

ruimtepuin

credit: NASA

Afgelopen dinsdag botsten voor de eerste keer in de geschiedenis twee satellieten tegen elkaar. Sindsdien is de discussie behoorlijk opgelaaid over de beveiliging van satellieten.  Niet-bemande satellieten die maar voor één doel bestemd zijn, zoals de communicatiesatellieten, draaien rondjes om de Aarde en hebben verder geen sturingsmogelijkheden. Ze doen hun werk en daarmee basta. Via een ingezonden brief in het NRC-Handelsblad van gisteren begrijp ik dat Het Nederlands Instituut voor Vliegtuigontwikkeling en Ruimtevaart (NIVR) in het verleden al voorstellen heeft gedaan om een terugkeer- of parkeersysteem voor satellieten verplicht te stellen. Ik ken die systemen niet goed, maar ik stel mij zo voor dat bij een terugkeersysteem het mogelijk is om een satelliet ‘geleid’ te laten verbranden in de atmosfeer. Dus niet hopen dat de satelliet ergens boven de grote oceaan verbrand en niet boven Amsterdam Centraal, maar daar gewoon gericht naartoe sturen. En dat parkeren zal zoiets zijn als een satelliet eventjes afremmen als je weet dat een onbestuurbare Russische Kosmos op ramkoers ligt. Er draaien op dit moment zo’n 4.000 satellieten boven ons hoofd, deels werkend en deels zo dood als een pier. Verder zijn er zo’n 6.000 grote brokstukken (zie afbeelding), die vanaf de Aarde in de gaten worden gehouden en 200.000 stukjes puin, groter dan 1 cm die niet in de gaten kunnen worden gehouden. Beveiligingssystemen voor satellieten zijn daarom hard nodig. Het NIVR heeft een modulair systeem voor dat parkeren en terugkeren ontwikkeld, welke ondersteund is door andere internationale ruimtevaartclubs zoals ESOC en ESTEC. Alleen is er verder niets mee gedaan. Misschien dat de botsing van dinsdag de beleidsmakers in Den Haag, Brussel en Washington op andere gedachten kan brengen. Bron: Space.com + NRC-Handelsblad, 14 februari 2009.

Share

Speak Your Mind

*