Opmerkelijk daarbij was dat die waterstof zich niet alleen in de schaduwrijke gebieden van de kraters ophouden, maar in sommige gevallen ook in de gebieden waar wel zonlicht komt. Men denkt dat het waterstof een sterke aanwijzing is voor het voorkomen van waterijs op de bodem van de permanent donkere kraters op de polen van de Maan. Of dat echt zo is zullen we hopelijk 9 oktober a.s. te weten komen als de LCROSS onderzoek gaat doen aan de krater Cabeus A en daarbij te pletter zal slaan op de maanbodem. Bron: Universe Today.
Voetnoten
↑1 | Sommige bodems van kraters op de Maan ‘zien’ de Zon nooit en zijn daarom zo koud. Ook speelt de interne warmtehuishouding van de maan of (dwerg-)planeet, die enige warmte kan genereren, hierin een rol. |
---|
Speak Your Mind