19 maart 2024

Wat is na de Aarde de best bewoonbare plek in het zonnestelsel?

De bewoonbaarheid in het zonnestelsel

De bewoonbaarheid in het zonnestelsel. Credit: UPR/Arecibo/NASA

Leuke vraag voor een potje Trivial Pursuit met vrienden en kennissen: “Wat is na de Aarde de best bewoonbare plek in het zonnestelsel?” Met behulp van de onlangs gepubliceerde Quantitative Habitability Theory van prof. Abel Mendez (Universiteit van Puerto Rico) kan je je antwoord krijgen. Mendez heeft studie verricht naar de bewoonbaarheid van manen en (exo-)planeten en kwam allereerst tot de conclusie dat de term bewoonbaarheid slecht is gedefinieerd. Die leemte heeft hij nou met z’n theorie gevuld en de uitkomst is een rijtje manen en planeten uit het zonnestelsel die voor leven geschikt zijn. Twee biofysische parameters bepalen die uitkomst: de bewoonbaarheid (Hability, H) en de zogenaamde habitat, de hoeveelheid beschikbare ruimte voor leven (Habitation, M). In de figuur hierboven zie je de uitkomsten van Mendez’ theorie: de groene bolletjes geven de habitat aan en de cijfers eronder de bewoonbaarheid. De Aarde heeft de grootste habitat, gevormd door de biosfeer op het land en in het water. Kijk je naar de bewoonbaarheid dan is de uitkomst verrassend: niet de Aarde heeft de grootste bewoonbaarheid, maar Enceladus, de zesde maan van Saturnus! 😯 Probleem is alleen dat die bewoonbare zone niet aan het oppervlak van Enceladus voorkomt, maar in de oceaan ónder de ijskorst van deze maan. Voor mensen dus ongeschikt, maar voor talloze levensvormen op Aarde in de oceanen kennelijk wel geschikt. Kortom, mocht de Aarde dus echt een keertje dreigen te vergaan, dan moeten we Enceladus maar beschouwen als onze moderne versie van de Ark van Noach. 🙂 Bron: Universe Today.

Share

Speak Your Mind

*