29 maart 2024

Nog even over die electrozwakke natuurkracht

Het uiteenvallen van de natuurkrachten. Credit: Wikimedia Commons

Gisteren had ik het in mijn blog over het gepolariseerde licht van quasars, waarin sommige sterrenkundigen een aanwijzing zien voor het bestaan van kosmische snaren. Die kosmische snaren zouden ontstaan zijn op het moment dat de electrozwakke natuurkracht uiteenviel, zeer kort na de oerknal waarmee 13,7 miljard jaar geleden het heelal onstond. Over dat uiteenvallen wil ik het hier even hebben, want da’s een hele theorie op zichzelf, die ook wel bekend staat als de zogenaamde Grand Unified Theory. Die theorie zegt dat van de vier natuurkrachten die we kennen – de sterke, zwakke, electromagnetische en gravitationele wisselwerking – er drie waren die kort na de oerknal geünificeerd waren in één natuurkracht. In de afbeelding zie je wanneer die unificatie van sterke, zwakke en electromagnetische wisselwerking was. Met de expansie van het heelal daalde de temperatuur en toen deze onder de 1027 K (E=1015 GeV, t=10-36 seconde na de oerknal) kwam vond een faseovergang plaats, waarbij de sterke wisselwerking losraakte van de electrozwakke wisselwerking. Die faseovergang betekende het begin van de zogenaamde inflatieperiode, waarbij het heelal korte tijd exponentiëel begon te groeien. Bij 1015 K (E=100 GeV, t=10<sup-12 seconde na de oerknal) vond een nieuwe faseovergang plaats: de electrozwakke wisselwerking viel uiteen in de electromagnetische en zwakke wisselwerking. Interessant is nog de theorie dat de gravitatiekracht en de drie geünificeerde krachten ook gecombineerd waren in één natuurkracht. Dat was tot 1032 K (E=1019 GeV, t=10-43 seconde na de oerknal) en een toekomstige Theorie van Allesdie is er nog niet – zou die toestand moeten kunnen beschrijven.

Share

Speak Your Mind

*