29 maart 2024

De zoveelste 3D-simulatie van een supernova

3D-simulatie van een supernova. Credit: Princeton University/Adam Burrows and Jason Nordhaus

Het lijkt de grootste hobby van sterrenkundigen: lekker programmeren op een supercomputer en dan proberen de werkelijkheid in drie dimensies na te bootsen. Eén van de meest favoriete onderwerpen daarbij is de supernova, een ster die met een gigagrootte knal vaarwel zegt tegen de rest van het heelal. Ik heb daar eerder over geschreven. Maar vergis je niet, die ‘hobby’ is bloedserieus werk en honderden astronomen wereldwijd proberen middels die simulaties meer te weten te komen over het daverende, maar ook dramatische einde van een ster. Onlangs heeft een team sterrenkundigen onder leiding van Jason Nordhaus (Princeton, VS) opnieuw zo’n exercitie uitgevoerd op de PC en de resultaten daarvan zijn 1 september j.l. gepubliceerd in het vakblad The Astrophysical Journal. Centraal in de recente berekeningen staat de zogenaamde ‘bounce’, het korte moment dat de kern van de ster krimpt, vervolgens ‘verstijft’ en weer opveert. Op dat moment wordt een schokgolf gecreeërd plus een enorme hoeveelheid neutrino’s. Met een simulatiecode genaamd CASTRO hebben Nordhaus en z’n collegae op de supercomputers van Princeton en het Lawrence Berkeley Laboratorium geprobeerd die bounce te simuleren en de opvering ná de bounce zie je hieronder:

Wat je hierboven ziet speelt zich in werkelijkheid in 0,4 seconde af in de kern van de supernova. Uit de berekeningen blijkt de kern niet symmetrisch uit te dijen, maar grote verschillen in richting te tonen. Zo’n asymmetrische explosie was ook al in eerdere (3D) simulaties naar voren gekomen. Bron: Eurekalert.

Share

Speak Your Mind

*