29 maart 2024

Hemel & Aarde

Zoals in een eerder “gastblogje” medegedeeld ben ik sinds kort, na een welhaast eeuwenlange periode “nat” bezig te zijn geweest, mijn eerste onwennige stapjes aan het zetten op het terrein der moderne digitale astrofotografie. Zo ook de afgelopen twee nachten, welke ik  in het aangename gezelschap van de heilige Bestel-Eend (moge het moment dat ik die gedwongen moet inruilen voor zoiets moderns en engs als een Toyota prius nog maar lang op zich laten wachten!!) en “meneer Wim” heb mogen doorbrengen onder de heldere sterrrenhemel der Dordtse biesbos. Nevenstaand plaatje van de fraaien bolvormige sterrenhoop Messier 3 in het sterrenbeeld Canes venatici is het, redelijk geslaagde dunkt mij,  eindresultaat van die twee nachtjes van “trail and error” c.q. ingespeeld raken met het  nieuwe digitale astro-speelgoed in de vorm van de EQ6 GoTo montering en de canon 1000 D digitale spiegelreflexcamera…………en ik laat ik nu eens gewoon toegeven dat al die best wel lang (wellicht volledig onterecht…sorry, ben ook maar eens mens met een “tik” voor het oude en het klassieke!)  verfoeide “digitale zooi” verrekte aardige resultaten kan opleveren met in verhouding tot de ” klassieke natte methode” veel minder moeite. Nu kost het mij, na jaren met zoeker en kaart gewerrkt te hebben, echt geen moeite om M3 “uit de lucht te plukken” maar het is toch wel grappig om te zien hoe ‘mijn  brave 20 cm newtonnetje op die GoTo-montering zomaar na een druk op een knoppie als het ware “uit z’n eigen” naar M3 loopt………enne om vervolgens  precies in het midden in het beeldveld van mijn camera’tje op te duiken. Daarna is het simpelweg een kwestie van slechts twee (aarrggh da’s kort!!) minuten belichten (ISO 1600) en hopsa flapsa bovenstaand plaatje……..I am impressed!!  Nu had ik natuurlijk  zonder problemen bovenstaand plaatje, vanwege al die sporen van kusntmatig menselijk vliegend blik, gewoon kunnen weggooien en er nog eens “twee kostbare (ha..ha..!)  hele minuten tegenaan kunnen smijten” voor een “schoon” plaatje..maar waarschijnlijk zeer in tegenstelling tot de meeste astrofotografen ben ik altijd zeer happy als er dit soort onverwachte dingen door mijn beeldveld heen schieten. Zit je geconcentreerd en ganz nietsvermoedend zo’n volgster in de smiezen te houden voor die twee minuten, vliegt er opeens zo’n dikke vette Boeing door je beeldveld…..Kicken!!! Het geeft zo’n plaatje zo’n mooi contrast…Messier 3,   bolvormige sterrenhoop…een “hemelse”  dichte verzameling hele oude (10 miljard jaar) sterren, diameter 220 lichtjaar, op een afstand(je??) van maar liefts 40 000 lichtjaar geflankeerd door een piepjonge  “aardse”  satelliet plus vliegtuig op respectievelijk 200 en 10 kilometer afstand van den blijen waarnemer/astrofotograaf!!……..zucht, encore, encore…!!

 

Share
Over Jan Brandt

Comments

  1. Hé Jan, fraai plaatje van M3. Dus in die luttele twee minuten dat jij deze bolhoop fotografeert vliegen er direct een vliegtuig èn een satelliet door je beeld? Dat kan geen toeval zijn Jan, daar moeten de kosmos-goden een bedoeling mee hebben. Ehh… bij de weg, aan de randen zie je dat de kleur verschiet. Heet dat niet vignetering? Heeft dat met je telescoop te maken?

  2. Olaf van Kooten zegt

    Inderdaad, een vliegtuig en satelliet, heb jij soms gebeden tot Sors en Tuuri?

  3. Olaf van Kooten zegt

    Het zijn gelukgsgoden van respectievelijk de Romeinen en de Finnen 🙂

  4. Olaf van Kooten zegt

    Het zijn geluksgoden van respectievelijk de Romeinen en de Finnen 🙂

  5. Arie toch….Ik sta ganz perplex….Ook al staat ie, je telescoop dus, al eeuwenlang "stof te vergaren in je schuurtje", je hebt er blijkbaar toch wel een beetje verstand van want dat randverzwakking-verschijnsel welke zichtbaar in mijn M3-plaatje is inderdaad de "optische miskleun" genaamd vignettering.

    Echter is het (gelukkig!!) niet de telescoop zelf die voor dit verschijnsel zorgt maar slechts het ietwat grofstoffelijke (immers de gereedschappen in mijn…eh…."optische werkplaats" zijn dezelfde als die ik op mijn 2CV'tjes loslaat!!!)zelfgemaakte verbindingsring tussen de Canon en de Newton. Het doorlaatgat is eigenlijk "iets" aan de kleine kant….Een mechanische misser waar ik trouwens goed mee kan leven omdat ik toch meestal, bij het digitaal naklooien in photoshop, alleen het middelste stuk van de opname eruit pluk. Bij deze opname was dat vanzelfsprekend niet de bedoeling omdat ik dan natuurlijk mijn, middels mijn Voodoo-astronomische psychopatische geestelijke vermogens, opgeroepen "aardse indringers" van het plaatje zou hebben afgehakt! Ofwel, zoals onze "verlosser" (??) regelmatig pleegt te preken en om tevens maar eens heftig bij de realiteit van de dag van vandaag te blijven…."elk voordeel hep zijn nadeel"!!

Speak Your Mind

*