In blauw de “Wjj hobbel” bij 7 fb-1 van CDF. Credit: CDF Collaboration
Typisch weer zo’n titel waar je geen ei van kan bakken – de “Wjj hobbel” van Tevatron’s CDF is echt. Crypotaal voor niet-natuurkundigen, dus even een korte uitleg. Begin april dit jaar werd duidelijk dat natuurkundigen, werkzaam bij de CDF-detector van de deeltjesversneller Tevatron van het Amerikaanse Fermilab, bij botsingen tussen protonen en antiprotonen bij een botsingsenergie van 145 GeV een bepaalde ‘hobbel’ of ‘resonantie’ zagen. Bij die botsingen ontstonden zowel een W boson als twee bundels (‘jets’) van quarks, vandaar de term Wjj. De waarnemingen van april waren gebaseerd op 4,3 inverse femtobarn, da’s een maat voor de hoeveelheid botsingen. Natuurkunde is anno nu grotendeels statistiek en dat geldt ook voor de Wjj hobbel. De standaardafwijking van de waarnemingen was in april 3,2sigma, wijzend op een signaal dat boven de ruis uitkomt en dat het onwaarschijnlijk is dat de hobbel het gevolg is van statistische effecten. Maar ‘onwaarschijnlijk’ is niet hard genoeg. Maar deze week werd bekend dat bij nieuwe metingen met de CDF – gebaseerd op 7,3 fb-1 de Wjj hobbel ook is gezien en wel met een standaardafwijking van 4,8sigma! Da’s andere koek, want dat ligt tegen het officiële randje van 5sigma aan. Bij 4,8sigma heb je een kans van ongeveer 1 op de miljoen dat het signaal vals is. Kortom, we mogen er nu wel van uit gaan dat de hobbel echt is. Het wachten is nog op bevestiging van andere instrumenten, zoals Tevatron’s D0-instrument en CERN’s Large Hadron Collider. Interessante vraag is natuurlijk waar de hobbel op duidt. Afgelopen tijd is er vol op nagedacht over mogelijke oorzaken: een Z’ boson, een nieuwe natuurkracht Technicolor met als drager een technipion, supersymmetrie of iets met de ‘achtergrond’. Wie ’t weet mag het zeggen. Bron: diversen, zoals New Scientist, A quantum diaries survivor en Resonaances.
Speak Your Mind