19 maart 2024

Uitbarsting superzwaar zwart gat van de Melkweg in de renaissance?

Credit: NAOJ.

Al jaren breken sterrenkundigen zich het hoofd hoe het nou komt dat vanuit diverse gaswolken vlakbij het centrum van de Melkweg hoogenergetische röntgenstraling wordt uitgezonden. De temperatuur van die wolken is niet hoog genoeg om dergelijke straling te produceren. Er wordt geroepen dat het zou kunnen dat de wolken die straling niet zelf produceren, maar dat ze ze slechts reflecteren, dat het in feite echo’s zijn van een andere bron. De vraag is dan wat die andere bron is. Twee mogelijkheden worden daarbij genoemd: of het zijn dubbelstersystemen, waarbij één van de componenten een witte dwerg of neutronenster is en die in staat zijn 1035 ergs te produceren, of het is het centrale supermassieve zwart gat van de Melkweg, Sagittarius A* of Sgr A 4,31 miljoen zonmassa op de weegschaal. Onderzoek van de gaswolken met de Japanse Suzaki ruimtetelescoop door Masayoshi Nobukawa en z’n collegae (Kyoto Universiteit) heeft laten zien dat die laatste mogelijkheid waarschijnlijk de juiste is. Ze komen met twee argumenten: uit de intensiteit van de röntgenstraling van de gaswolken valt af te leiden dat de bron 1039 ergs moet hebben geproduceerd, veel meer dus dan dubbelsterren op tafel kunnen leggen. Alleen Sgr A is in staat een dergelijke hoeveelheid op te hoesten. Ten tweede blijken alle gaswolken gelijktijdige variaties te kennen in hun röntgenstraling. Dat geeft aan dat ze allemaal dezelfde echo ontvangen van één centrale bron. Uit de afstand van de gaswolken tot Sgr A* heeft Nobukawa’s team bepaald dat Sgr A* ergens tussen de 14e en 17e eeuw, zeg maar de Renaissance, een geweldige uitbarsting moet hebben meegemaakt en dat de gaswolken daar nu de echo van reflecteren. Een paar jaar geleden zijn overigens ook door Chandra – een collega van de Suzaki-satelliet – echo’s gevonden van het massieve zwart gat van de Melkweg. Bron: Technology Review.

 

Share

Speak Your Mind

*