28 maart 2024

Deze worm voelt zich thuis in de ruimte

Credit: Creative Commons ShareAlike license–B. Goldstein

Wanneer astronauten terugkeren naar de aarde zijn ze verzwakt en staan ze vaak niet zo stabiel meer op hun benen. Gewichtloosheid en straling eisen hun tolk op het menselijk lichaam. Maar rondwormen hebben daar veel minder last van, blijkt uit onderzoek. Toen ESA-astronaut André Kuipers in 2004 voor de eerste keer de ruimte in ging, ging hij niet alleen. Kuipers nam een aantal microscopisch kleine wormpjes mee. Niet voor de lol, maar bij wijze van proef. Een internationaal team van Amerikaanse, Japanse, Franse en Canadese wetenschappers wilde zien hoe deze kleine wormen (de zogenaamde Caenorhabditis elegans) zich zouden aanpassen aan het leven in de ruimte. De reden dat juist voor deze wormen gekozen werd is dat Caenorhabditis elegans de eerste meercellige levensvorm is waarvan de gehele genetische structuur in kaart is gebracht. André nam de wormen mee naar het internationale ruimtestation ISS met behulp van ESA’s ruimtebroedplaats Kubik. Een blik op de krioelende mini-astronauten leerde wetenschappers dat de wormen tijdens hun reis veel minder giftige proteïnen in hun spieren hadden dan wanneer ze op aarde waren gebleven. Aanvullend onderzoek toonde aan dat in totaal zeven genen minder actief waren in de ruimte. Alleen de aanwezigheid in de ruimte zorgde er dus voor dat bepaalde genen niet meer normaal functioneerden. Maar vreemd genoeg functioneerden de wormen zelf beter door de afwezigheid van deze genen. Door dezelfde genen in een laboratorium op aarde uit te schakelen leerden wetenschappers dat wormen met de uitgeschakelde genen langer en gezonder leven dan hun soortgenoten. “Spierweefsel krimpt in de ruimte. Maar de resultaten van dit onderzoek laten zien dat onze spieren niet ongewild reageren, maar zich actief aanpassen aan de omstandigheden”, legt Nathaniel Szweczyk uit. Szewczyk is als wetenschapper betrokken bij het project. “Spieren kunnen gezonder ouder worden in de ruimte. Omgekeerd zou je kunnen zeggen dat ruimtevaart het proces van veroudering afremt.” De genencode van de mens is voor ongeveer 55 procent gelijk aan die van Caenorhabditis elegans. Volgens de onderzoekers is de volgende stap het bekijken hoe de menselijke spieren reageren op ruimtereizen. Ook daar helpt André Kuipers bij. Bron: ESA.

[Even wat anders] Astroblogs was vandaag een groot deel van de dag onbereikbaar. Geen idee waardoor. Hackers, cookie’s, spammers, geen idee wat precies de oorzaak was. Ik ben er naar op zoek en probeer herhaling te voorkomen.

Share

Speak Your Mind

*