28 maart 2024

Steeds meer bekend over de Tsjeljabinsk-meteoriet boven Rusland

credit: Google Earth, NASA/JPL-Caltech

Steeds meer gegevens worden bekend over de meteoriet die gisteren (15 februari 2013) boven het Russische gebied Tsjeljabinsk (55,2N, 61,4O) – zo’n 1500 km ten oosten van Moskou – in de atmosfeer explodeerde, waarna de sonische schokgolf zorgde voor maar liefst 1200 gewonden, met name door rondvliegend glas van gesprongen ruiten. Een overzicht van wat (voorlopig) bekend is:

  • Het moment dat de meteoriet explodeerde was 03:20:26 UT, tel er een uurtje bij op voor de Nederlandse tijd.
  • Het traject dat de meteoriet volgde was zeer vlak, de hoek van inval was hooguit 20°. En dat mag je een geluk noemen, want daardoor maakte de meteoriet een lange weg door de atmosfeer en knalde daardoor uit elkaar. Bij een grotere invalshoek zou je kans hebben dat de meteoriet de passage overleefde en in zou slaan in Tsjeljabinsk, met alle gevolgen van dien.
  • De meteoriet heeft niets te maken met de planetoïde 2012 DA14, die dezelfde dag de aarde passeerde. Tussen de twee gebeurtenissen zat teveel tijd voor een fysieke connectie en beiden kwamen ook uit geheel verschillende richtingen.
  • Voorlopige schattingen van de energie die vrijkwam bij de explosie geven aan dat deze ongeveer 300 kiloton TNT bedroeg, da’s zo’n 1015 J. Dat maakt het de grootste explosie in de atmosfeer sinds de Tunguska-gebeurtenis in 1908.
  • De snelheid waarmee de meteoriet de atmosfeer binnendrong bedroeg 18 km/s.
  • De hoogte van het moment dat de meteoriet explodeerde moet ergens tussen 15 en 20 km liggen, recht boven de stad Tsjeljabinsk.
  • De cilindervormige schokgolf moet voor een overdruk hebben gezorgd van ongeveer 5000 tot 10.000 Pa. Dat is de waarde waarbij op grote schaal ruiten inspringen.
  • De meteoroïde – zoals het object wordt genoemd voordat het de atmosfeer binnendrong – moet een diameter van ongeveer 15 meter hebben gehad en een massa van ongeveer 7000 ton. De meteoroïde zou een kleine planetoïde kunnen zijn geweest. De NASA denkt dat het vanwege de explosie in de lucht in ieder geval geen ijzer-nikkel planetoïde was.

Een website waar talloze video’s over de meteoriet te vinden zijn is deze. Bron: Planetary Society + Dynamics of Cats.

Share

Comments

  1. meteoriet is ook gezien in nederland op op woensdag 13-02-2013 om 21:36 een lichte straal die snel weer weg was donderdag 14-02-2013 sloeg hij in op rusland 1200 mensen zijn gewond geraakt waarvan 200 kinderen schade 25 miljoen euro veel ramen zijn stuk gesprongen en veel gebouwen hebben schade

    • Edwin, die meteoriet die woensdagavond boven Nederland te zien was en die de derde trap van de maandag gelanceerde Sojoez-raket bleek te zijn, heeft niets te maken met de meteoriet die vrijdagochtend boven Rusland explodeerde. Evenmin is er een verband met de planetoïde 2012 DA14, die vrijdagavond langs de aarde scheerde. Een zeldzame vorm van toeval dat het allemaal zo kort na elkaar plaatsvindt.

  2. Wat ik eigenlijk niet begrijp is waarom deze, toch wel uit de kluiten gewassen, meteoriet
    niet eerder opgemerkt is, terwijl ze van veel kleinere delen “ruimtepuin” precies de baan weten
    en ook nog bij relatieve nauwkeurigheid kunnen bepalen wanneer deze de aardse atmosfeer binnen dringt.
    Niet dat het wat had uitgemaakt, maar men had bijvoorbeeld wel voorzorgsmaatregelen kunnen nemen
    zodat er o.a. minder gewonden zouden zijn gevallen.

    • Dat ruimtepuin draait om de aarde en dat kunnen ze vanwege de afstand aardig goed in de gaten houden. Maar zo’n meteoroïde komt vanuit de ruimte met een snelheid van tientallen kilometers per seconde aanvliegen en dat is niet altijd op te merken, zeker niet als ‘ie uit de richting komt waar de zon stond, zoals in het geval van de Tsjeljabinsk-meteoriet het geval schijnt te zijn. We hadden daar een soort van blinde vlek, zeg maar.

  3. Zo veel toevallig heden….. hij zou maar toevallig op een attoom raket silo terecht zijn gekomen.

  4. 300 Kiloton is natuurlijk enkel de grootste atmosferische explosie als je de atmosferische watersofbomtests uit de jaren 50 en 60 buiten beshouwing laat. De Sovietunie houdt het record met 57 megaton (dat is 57000 kiloton) op 30 oktober 1961 (met het exploderen van de z.g. “Tsar Bomba”).

  5. Wat ik ook vreemd vind is, dat de invalshoek van de meteoriet hooguit 20 graden zou zijn.
    Nu ben ik misschien (te) simpel bezig 🙂 maar als ik op de hier bovenstaande foto een gradenboog houd,
    evenwijdig aan de horizon en vanuit het centrum van de meteoriet het condensspoor volg,
    kom ik op +/- 32 graden uit. da’s toch wel een bietje stijler dach ik :-))

    Maar ik zal er wel weer faliekant naast zitten, denk ik, maar ben wel nieuwsgierig hoe dat nu zit.

    • In een vlaag van verstandsverbijstering geschreven dit !!!
      Wat een oen he.
      Uiteraard komt de meteoriet op de foto enigszins op ons af, vandaar de grotere hoek.

      :-)DOMDOMDOMDOMDOMDOMDOM 🙂

  6. Waarom is dit object niet eerder gesignaleerd eigenlijk? In verband met waarschuwingen laat maar zeggen. Of bestaat er zoiets als een signalerings of waarschuwingssysteem?

    Antwoord staat er al tussen *edit*

Laat een antwoord achter aan Mardi Reactie annuleren

*