29 maart 2024

Een chaotisch stervormingsgebied

NGC 6559

Het stervormingsgebied NGC 6559. Klik hier voor een OMG WTF-versie van bovenstaande foto. Let op: 10 Mb. Credit:ESO/U.G. Jørgensen

De Deense 1,54-meter telescoop van de ESO-sterrenwacht op La Silla, in het noorden van Chili, heeft een frappante opname gemaakt van NGC 6559, een object dat de chaos illustreert die ontstaat wanneer er in een interstellaire gaswolk sterren ontstaan.

NGC 6559 is een wolk van gas en stof in het sterrenbeeld Boogschutter, op een afstand van ongeveer 5000 lichtjaar van de aarde. Het gloeiende gebied is een relatief klein object: met afmetingen van slechts enkele lichtjaren valt het bijna in het niet bij zijn honderd lichtjaar grote buurman, de beroemde Lagunenevel. Maar hoewel hij doorgaans over het hoofd wordt gezien, staat NGC 6559 op deze nieuwe foto centraal.

Het gas in de wolken van NGC 6559, voornamelijk waterstof, is het ruwe materiaal voor de vorming van sterren. Zodra een gebied in deze nevel genoeg materie heeft verzameld, begint het onder invloed van zijn eigen zwaartekracht samen te trekken. Daarbij wordt het centrum van dit gebied steeds dichter en heter, totdat er kernfusie op gang komt en een ster is geboren. Bij kernfusie smelten waterstofatomen samen tot heliumatomen, waarbij de energie vrijkomt die een ster doet stralen.

De heldere, hete jonge sterren die in deze wolk worden geboren, voeren energie toe aan het waterstofgas dat nog in de omringende nevel aanwezig is. Het gas zendt deze energie vervolgens weer uit als rood licht. Dat verklaart de smalle, rode wolk in het midden van deze foto. Zo’n object wordt een emissienevel genoemd.

Maar NGC 6559 bestaat niet uitsluitend uit waterstofgas. Hij bevat ook vaste stofdeeltjes die uit zwaardere elementen bestaan, zoals koolstof, ijzer en silicium. De blauwe vlek rechts van de rode emissienevel vertoont het licht van de pas gevormde sterren dat door de microscopisch kleine deeltjes in nevel is verstrooid – alle kanten op is weerkaatst. Een object als dit, dat door astronomen een reflectienevel wordt genoemd, lijkt blauw omdat vooral dit kortgolvige licht gevoelig is voor verstrooiing.In gebieden waar de dichtheid groot is, houdt het stof al het achtergrondlicht tegen, zoals het geval is bij de donkere plekken en kronkels linksonder en rechts op de foto. Om te kunnen zien wat zich daarachter bevindt, zouden astronomen de nevel op golflengten moeten bekijken die lang genoeg zijn om niet te worden geabsorbeerd. Op de achtergrond van de foto zijn ontelbare gelige, oudere sterren van de Melkweg te zien. Door het stof in NGC 6559 lijken sommige van deze sterren zwakker en roder dan ze in werkelijkheid zijn. Bron: European Southern Observatory.

Share

Speak Your Mind

*