28 maart 2024

Nederlandse alternatieve theorie ontstaan maan eindelijk in vakblad gepubliceerd

De natuurlijke kernreactor in de D"-laag rondom de aardkern wordt superkritisch en exoplodeert

De natuurlijke kernreactor in de D”-laag rondom de aardkern wordt superkritisch en explodeert. Credit: W. van Westrenen.

Na vijf jaar leuren bij allerlei wetenschappelijke tijdschriften is de Nederlandse petroloog (gesteentedeskundige) Wim van Westrenen (VU Amsterdam) erin geslaagd om z’n alternatieve theorie over de vorming van de maan gepubliceerd te krijgen. Vorige week publiceerde Chemical Geology het artikel ‘Forming the Moon from terrestrial silicate-rich material‘, dat van Westrenen schreef samen met emeritus-kernfysicus Rob de Meijer en diens Russische collega Vladimir Anisitsjkin. Drie peer-reviewed vakbladen wezen het artikel eerder af. Op de Astroblogs deden we gelukkig niet zo moeilijk, want twee maal schreven we over de vorming van de maan volgens hun kernrampscenario, hier en hier. Het gangbare model van het ontstaan van de maan zegt dat de aarde vroeg in de geschiedenis van het zonnestelsel in botsing kwam met een hemellichaam ter grootte van Mars – Theia genaamd, in de Griekse mythologie de moeder van de aarde – en dat de maan ontstond uit de brokstukken van de botsing. Grootste probleem van dit model: uit de analyse van de met de Apollomissies meegebrachte maanstenen blijken de mantel van de aarde en de maan dezelfde samenstelling te hebben. En da’s vreemd, want als Theia uit een ander gedeelte van het zonnestelsel kwam zou diens samenstelling – met name de verhoudingen aan isotopen van zuurstof, chroom, titaan, wolfraam en silicium – anders dan van de aardmantel moeten zijn. De maan zou dan een mix moeten bevatten van de samenstelling van aarde en Theia. Of Theia zou stomtoevallig dezelfde samenstelling als van de aarde gehad moeten hebben, maar dat lijkt onmogelijk. Om dit probleem op te lossen kwamen Van Westrenen en de Meijer na een gesprek dat ze vijf jaar geleden hadden met een andere theorie, dat de maan ontstaan is door een kernramp diep in de aarde.

Een atoombom diep in de aarde

Ontstond de maan door een uitbarsting van de georeactor in de D"-laag?

Ontstond de maan door een uitbarsting van de georeactor in de D”-laag? Credit: W. van Westrenen.

Een paar jaar terug werd door geofysici het bestaan geopperd van de zogenaamde D”-laag, een mysterieuze grillig gevormde laag, op 2900 km diepte, gelegen rondom de vloeibare ijzeren aardkern. De D”-laag zou bestaan uit restanten van de allereerste aardkorst, die net na het ontstaan van de aarde door stolling was gevormd en die bestond uit uranium, thorium en plutonium, samen met andere zware elementen. Kort daarna zonk die zware aardkorst naar de bodem van de mantel en vormde zo de D”-laag, “de begraafplaats van de oude aardkorst”, zoals Van Westrenen het noemt. Het uranium, thorium en plutonium hoopte zich in de D”-laag op als nucleaire splijtstoffen – een zogenaamde georeactor – waarbij het zich concentreerde in het mineraal calciumperovskiet, dat deze zware elementen makkelijk opneemt. De concentratie splijtstof was subkritisch, d.w.z. niet hoog genoeg om een kettingreactie te veroorzaken. Totdat de aarde in botsing komt met een planetoïde van een paar honderd kilometer doorsnede, veel kleiner dan Theia, maar groot genoeg om een drukgolf te veroorzaken, die als trigger dient om de nucleaire splijtstof in de D”-laag superkritisch te maken. Binnen een paar milliseconden explodeert vervolgens diep in de aarde een atoombom met een kracht van zo’n 100 miljard keer het huidige kernwapenarsenaal  en door de drukgolven van de explosie slingeren grote delen van de aardemantel de ruimte in. Een deel daarvan valt terug of verdwijnt voorgoed de ruimte in, een ander deel weet in een baan om de aarde samen te klonteren en dat wordt onze maan. Hieronder zie je Van Westrenen in een video waarin hij het onderzoek aan het binnenste van planeten toelicht.

Bron: NRC-Handelsblad, 19 mei 2013.

Share

Comments

  1. interessante theorie
    dat van die d-laag snap ik echter niet, hoe kunnen metalen die 2x zwaarder zijn dan ijzer daarop drijven ??
    en in zijn video stelt hij dat het verzamelen van gesteente “uit de maan” van het grootste belang is,
    daar het tot nu toe meegebrachte Niet exemplarisch is, zoals bijv dat ENE stukje Troctolite. (maanwater blog)

    p.s hoe zit dat eigenlijk in het algemeen, met ingevangen materiaal bij sterren en vooral bij zwarte gaten,
    wordt dat een homogene massa, of ontstaan er sedimentatielagen ??

    • Ik ben geen geoloog, maar ik vermoed dat die D”-laag vooral bestaat uit perovskiet, met concentraties van uranium, thorium en plutonium en dat die kennelijk niet dieper kunnen zakken dan het ijzer in de buitenkern. Hier een Nederlandse Wikipedia over de D”- laag: http://nl.wikipedia.org/wiki/D%22-laag .
      Met dat verzamelen van gesteente uit de maan bedoelde van Westrenen dat de Apollo-astronauten maanstenen meenamen tot hooguit anderhalf meter diepte. Wil je echt iets weten van de compositie van de maan, dan moet je minstens tien keer verder boren. Wat je laatste vraag betreft: da’s een héél ander onderwerp. Sterren zijn gasmassa’s, dus daar zullen geen sedimentslagen ontstaan en materiaal dat richting een zwart gat valt verdwijnt daar voorgoed in of komt er via de omringende accretieschijf weer gloeiendheet uit.

Speak Your Mind

*