29 maart 2024

Is er hard bewijs voor het bestaan van een ander heelal?

Kaart van de kosmische microgolf-achtergrondstraling

Credit: ESA/Planck Collaboration

Er verschijnen de laatste weken diverse artikelen, waarin gezegd wordt dat er hard bewijs zou zijn voor een bestaan van een ander heelal, dat samen met ons eigen heelal en wellicht met andere heelallen een multiversum zou vormen. Voorbeelden van die artikelen zijn deze van de International Business Times – wowie, dat klinkt als echte kenners van kosmologie – en deze van de Daily Mail. Het bewijs zou gelegen zijn in de onderzoeksgegevens van de kosmische microgolf-achtergrondstraling (Engelse afkorting: ‘CMB’), die verzameld zijn door de Planck satelliet en die twee maanden terug zijn gepubliceerd, in de vorm van 29 wetenschappelijke artikelen. Het harde bewijs zou bestaan in de vorm van anomalieën in de CMB, plekken waar de temperatuur van de achtergrondstraling, die dateert van 370.000 jaar na de oerknal waarmee 13,8 miljard jaar geleden het heelal ontstond, iets afwijkt van de verwachtte temperatuur. Eén zo’n anomalie is de donkerblauwe plek helemaal rechtsonder op de kaart hierboven, een anomalie die samen met de ‘As van het Kwaad’ tot de bekendste anomalieën wordt beschouwd. De koude plek zou veroorzaakt worden door de gravitationele aantrekking van een ander heelal, waardoor sterrenstelsels in ons eigen heelal in de richting van die koude plek worden aangetrokken, aldus de sterrenkundigen Laura Mersini-Houghton (University of North Carolina) en Richard Holman (Carnegie Mellon University). Men spreekt van een donkere vloed (‘dark flow’) van sterrenstelsels, waarvoor Alexander Kashlinsky in 2008 al aanwijzingen zou hebben gevonden. Probleem is alleen dat die aanwijzingen naar een andere plek aan de hemel wijzen dan de Planck anomalie:

donkere_vloed

Credit: NASA/WMAP/Kashlinsky et al.

Er is nog een ander probleem met het ‘harde bewijs’ van Mersini-Houghton en Richard Holman: de Planck-gegevens wijzen helemaal niet op een ander heelal! In artikel XIII van de gepubliceerde Planck-gegevens wordt ingegaan op afwijkende snelheden van sterrenstelsels:

Planck intermediate results. XIII. Constraints on peculiar velocities

In dat artikel [1]Voor de duidelijkheid: er zijn in drie rondes wetenschappelijke artikelen van Planck gepubliceerd, de ‘early results paper’, daarna de ‘intermediate results papers’ en … Lees verder wordt geconcludeerd dat geen afwijkende snelheden van sterrenstelsels in de Planck-gegevens zijn gevonden – “on larger scales, Planck is able to set strict constraints on the amplitude of bulk flows (below 254 km s-1 at 95 % C.L. for a radius of 2h-1 Gpc), in clear contradiction with some previous claims“. Oftewel in iets begrijpelijker taal:

“The Planck team’s paper appears to rule out the claims of Kashlinsky and collaborators,” says David Spergel of Princeton University, who was not involved in the work. If there is no dark flow, there is no need for exotic explanations for it, such as other universes, says Planck team member Elena Pierpaoli at the University of Southern California, Los Angeles. “You don’t have to think of alternatives. New Scientist.”

Afijn, de sterrenkundigen zijn er onderling nog niet uit. Het officiële Planck-team ziet geen hard bewijs voor het bestaan van andere heelallen, terwijl anderen dat wel zien. Wordt vast en zeker vervolgd. Bron: Not even wrong.

Voetnoten

Voetnoten
1 Voor de duidelijkheid: er zijn in drie rondes wetenschappelijke artikelen van Planck gepubliceerd, de ‘early results paper’, daarna de ‘intermediate results papers’ en tenslotte de ‘results papers.’ Het hierboven genoemde artikel behoorde tot de middelste ronde, niet tot de laatste ronde. Alle artikelen uit alle rondes zijn hier te vinden.
Share

Speak Your Mind

*