29 maart 2024

Organische moleculen kunnen ruimtereis overleven

Organic material in meteorite

Elektronenscan waarop de organische moleculen zichtbaar zijn binnen de meteorietfragmenten. Credit:  Kieren Torres Howard

Ongeveer 800.000 jaar geleden sloeg een planetoïde een ruim één kilometer grote krater op het Australische eiland Tasmanië. Net als bij veel andere kraters zijn tot in de wijde omgeving van deze Darwinkrater de glasachtige restanten van gesmolten aardse gesteenten aangetroffen. Recent onderzoek laat zien dat het glas sporen van plantaardig materiaal bevat.Het glas dat rond de Darwinkrater is gevonden bevat minuscule insluitsels. Uit een chemische analyse blijkt dat deze insluitsels rijk zijn aan organisch materiaal zoals dat in veengronden te vinden is. Dat is in overeenstemming met al bestaande aanwijzingen dat het gebied rond de krater ten tijde van de inslag een moerasachtig karakter had. De ontdekking versterkt het idee dat meteorietinslagen een rol kunnen spelen bij de verspreiding van organisch materiaal over het zonnestelsel.Bekend is dat meteorieten reusachtige afstanden kunnen afleggen: zo zijn op aarde bijvoorbeeld diverse meteorieten gevonden die afkomstig zijn van de planeet Mars. En berekeningen wijzen erop dat materiaal dat wordt opgeworpen bij grote inslagen op aarde theoretisch de manen van Jupiter en Saturnus zou kunnen bereiken. Het is dus ook denkbaar dat organisch materiaal van Tasmanië op die manier bijvoorbeeld op de maan of Mars is terechtgekomen.Beschermd door een omhulsel van glas zou dit materiaal zo’n lange reis ook goed geconserveerd kunnen doorstaan. Maar of zich op die manier ook micro-organismen over het zonnestelsel (en daarbuiten) kunnen verspreiden, zoals sommige wetenschappers menen, blijft gissen. Bronnen: Astronomie.nl en New Scientist.

Share

Speak Your Mind

*