28 maart 2024

Het ontstaan van de maan wordt een steeds groter mysterie

Credit: WikiImages/Pixabay.

De maan is meer dan alleen een bekend gezicht boven ons hoofd. Het bepaalt de condities hier op aarde. De maan is groot genoeg om de rotatie van onze planeet te stabiliseren, waardoor de poolas niet meer dan een paar graden kan variëren. Zonder dit effect zou de axiale variatie van de aarde met tientallen graden kunnen variëren, hetgeen zou leiden tot een radicaal verschillend klimaat.Het bepalen hoe de maan is ontstaan is van centraal van belang voor ons begrip van de aarde én voor ons begrip van het ontstaan van andere planeten. Sinds de jaren ’80 zijn de wetenschappelijke onderzoeken naar de herkomst van de maan vooral gericht op de “grote inslag theorie“. Deze theorie stelt dat de maan ontstaan is uit de brokstukken van een gigantische botsing tussen de aarde en een andere planeet. Dit soort massale botsingen worden geacht algemeen te zijn geweest in het jonge zonnestelsel.We begrijpen nog altijd niet precies hoe zo’n inslag kan leiden tot onze aarde en maan. In de laatste jaren hebben computersimulaties, in combinatie met nieuwe isotopische analyses van maanrotsen, geleid tot alternatieve mechanismen die de eigenschappen van het aarde-maan stelsel kunnen verklaren.De belangrijkste uitdaging ligt in het feit dat een verklaring moet worden gegeven voor het totale impulsmoment dat gevat is in de omloopbaan van de maan en de 24-uurs omwentelingsperiode van onze planeet. Tegelijkertijd moet dit alles ook in overeenstemming zijn met de vele overeenkomsten qua samenstelling tussen de aarde en de maan, evenals met enkele belangrijke verschillen. Geen gemakkelijke opgave dus!De benodigde hoeveelheid impulsmoment kan het resultaat zijn van de botsing met een groot object, maar in dat geval wordt zal een schijf rondom de aarde gevormd worden die vooral zal bestaan uit materiaal van het invallende object. Aangezien de maan uit deze schijf zal ontstaan, zal de samenstelling van de maan flink moeten verschillen van die van de aarde. Het is immers bijzonder onwaarschijnlijk dat twee objecten in het zonnestelsel exact dezelfde samenstelling hebben. Helaas blijkt de samenstelling van de maan exact hetzelfde te zijn als die van de aardmantel.

Meer hetzelfde dan anders
Er zijn echter enkele verschillen in de samenstelling van de aarde en de maan. De aardkern is rijk aan ijzer, dat ongeveer 30 procent van de totale massa van onze planeet uitmaakt. De maan bevat daarentegen veel minder ijzer dan de aarde, namelijk slechts 10 procent van de totale massa. De maan is ook minder rijk aan elementen die gemakkelijk verdampen, zoals kalium, hetgeen suggereert dat deze zijn weggekookt toen de maan ontstaan is uit de hete schijf rondom de aarde.De analyse van maanstenen die zijn meegenomen door de Apollo-missies heeft uitgewezen dat de aardmantel en de maanmantel exact dezelfde verhouding hebben tussen verschillende isotopen van zuurstof. Deze verhouding verschilt enorm van die van Marsmeteorieten én van die van planetoïden. In de laatste jaren zijn de overeenkomsten steeds groter geworden. Het blijkt dat bij de aarde en de maan ook de isotopische verhouding van chroom, titanium, wolfram en silicium niet van elkaar te onderscheiden zijn.

Zwaartekrachtmetingen die zijn verricht door NASA’s Gravity Recovery and Interior Laboratory (GRAIL) hebben gezorgd voor betere schattingen van de dikte van de maankorst en van het aluminiumgehalte. De metingen suggereren dat refractische elementen (metalen met een zeer hoog smelt- en kookpunt) op de maan evenveel voorkomen als op aarde – iets wat als een verrassing kwam. Het was namelijk de verwachting dat de maan naar verhouding veel meer van dit soort hittebestendige materialen zou bevatten!Al deze gegevens samen impliceren dat de maan gevormd moet zijn uit materiaal dat honderd procent afkomstig is geweest van de aarde, óf dat zowel de aardmantel als de maan gevormd zijn uit een identieke mix van materialen. Beide gevallen vereisen bijzondere omstandigheden.InslagmodellenBotsingen die leiden tot lunagenesis worden bestudeerd aan de hand van computersimulaties. Aangezien de hoeveelheid energie die vrijkomt bij zo’n botsing hoog genoeg is om de botsende planeten te smelten en zelfs deels te verdampen, worden drukpunten en faseveranderingen meegenomen in de modellen. Zwaartekrachtinteracties en torsies worden ook meegenomen, aangezien beide planeten bij de botsing ernstig verstoord raken en allerlei materialen de ruimte in slingeren, waaruit uiteindelijk een ring gevormd zal worden. Dat betekent dat materialen uit de mantel en kern gevolgd dienen te worden.Volgens het standaard grote inslagmodel is de maan het gevolg van een langzame inslag onder een kleine hoek van een Marsachtig object (met 10 tot 15 procent de massa van de aarde) op de jonge aarde. Als gevolg van de botsing is de aarde supersnel gaan ronddraaien (met een rotatieperiode van vijf uur) en is de maan heel dicht bij de aarde ontstaan. Zwaartekrachtinteracties en torsies hebben de omloopbaan van de maan doen verwijden, waardoor de aardrotatie is afgeremd tot de huidige waarde van 24 uur. Dit model is in overeenstemming met de massa van de maan, diens gebrek aan ijzer en het impulsmoment van het aarde-maanstelsel.

De meeste chemische eigenschappen zijn lastiger te verklaren. Volgens het grote inslagmodel is de maan gestold uit schijfmateriaal dat voornamelijk afkomstig is uit de mantel van het inslaande object. Het is echter onwaarschijnlijk dat het inslaande object vrijwel dezelfde samenstelling heeft gehad als de jonge aarde. De verhouding tussen zuurstofisotopen verschilt op Mars bijvoorbeeld met een factor 50 van die op aarde. Als het inslaande object evenveel van de aarde heeft verschilt als van Mars, zou dit nog altijd zichtbaar moeten zijn op de maan, zelfs ná¡ de massale botsing.In 2007 is een team van planetaire wetenschappers met een oplossing gekomen die ze elegant equilibrium noemen. Volgens hen zijn de dampen uit de aardmantel én die in de omringende schijf met elkaar gemengd voordat de maan is ontstaan. Er kleven echter nogal wat haken en ogen aan dit model. Het duurt minstens 100 jaar voordat het materiaal uit de aarde en uit de schijf een homogene mix zullen vormen en het is de verwachting dat tegen die tijd de buitendelen van de schijf al begonnen zijn om samen te trekken tot de maan.Het is mogelijk dat de binnendelen van de maan nog altijd de samenstelling van het inslaande object hebben. Als dat zo is, dan zijn hier geen bewijzen voor te vinden in de verzamelde maanstenen (hoewel deze altijd afkomstig zijn van de buitenste paar honderd kilometer). Nog een raadsel is het feit dat vluchtige elementen in de botsingsdamp beter met elkaar zouden moeten mengen dan de refractische elementen. Helaas blijkt de isotopische samenstelling van zowel zuurstof als titanium (bijvoorbeeld) in zowel de aarde als de maan identiek te zijn.

double planet scenario

In 2012 zijn een groot aantal alternatieve modellen voorgesteld. Zo zorgt de oblate vorm van de aarde ervoor dat de orientatie van de elliptische omloopbaan van de maan geleidelijk roteert met een periode die steeds groter wordt naarmate de omloopbaan van de maan groter wordt – een proces dat precessie wordt genoemd. Het blijkt dat als de precessieperiode van de maan exact gelijk staat aan de omloopperiode van de aarde rond de zon (oftewel, een jaar dus) de rotatieperiode van de aarde gehalveerd kan worden. Dit kan het gevolg zijn van speciale resonanties met de zon. Met andere worden: de aarde zal steeds langzamer gaan draaien zonder dat de maan alle impulsmoment hoeft weg te nemen. Op die manier zou de inslag van het binnendringende object veel heftiger kunnen zijn geweest, inclusief twee gevallen waarin een schijf kan worden gevormd met dezelfde samenstelling als de aardmantel.Het “snel draaiende aardescenario” draait om de inslag van een object kleiner dan Mars op een aarde dat op dat moment al supersnel rondom z’n as draait (met een dag van slechts 2,5 uur). Deze snelle rotatie zou dan het gevolg zijn van een eerdere massale inslag. Aangezien de aarde ronddraait met een snelheid dat tegen het kritieke punt aanzit (oftewel, met een snelheid dat bijna groot genoeg is om de aarde instabiel te maken), zal het maanvormende object grote delen van de aardmantel te ruimte in blazen, dat vervolgens een schijf zal vormen.Een tweede model is het “halve aardescenario” waarin de maan gevormd wordt uit twee planeten, elk met ongeveer een halve aardemassa. Zowel het planetaire eindproduct (de huidige aarde) als de omringende schijf (de huidige maan) hebben dan ongeveer dezelfde samenstelling. Dit model is simpeler dan de sneldraaiende aarde, aangezien de noodzaak voor een eerdere grote inslag wegvalt. Het vereist wel nog altijd een bijzonder groot invallend object, zodat dit model wellicht minder waarschijnlijk is dan de standaard grote-inslag.

Beide modellen uit 2012 vormen een verklaring voor de vergelijkbare samenstelling van de aarde en de maan op het gebied van zuurstof, chroom en titanium. Om de overeenkomst qua silicium en wolfram te verklaren, elementen die met metalen reageren, vereisen beide modellen dat de ijzerkern van het inslaande object intact blijft naarmate het afdaalt in de aardmantel om te fuseren met de aardkern, zodat interacties tussen metalen en silicaten beperkt blijven.Het blijft echter onzeker of het resonantiemechanisme dat vereist is om de rotatie van de aarde te vertragen een waarschijnlijk proces is, of dat het afhangt van een onwaarschijnlijke samenloop van omstandigheden. Met andere woorden: is het ontstaan van de maan een nog zeldzamere gebeurtenis dan verwacht, of missen we iets?Het blijft verontrustend dat de ‘nieuwe’ onstaansmodellen van de maan afhankelijk zijn van speciale gebeurtenissen die hebben plaatsgehad na de primaire inslag, zoals het wijzigen van de samenstelling van de schijf, of door het verminderen van de rotatiesnelheid van de aarde in het geval van modellen met veel impulsmoment.In de natuur kunnen meerdere gebeurtenissen achter elkaar gebeuren, maar toch proberen we in onze modellen zo veel mogelijk complexiteit te voorkomen. We proberen altijd met de eenvoudigste oplossing te komen, aangezien simpele oplossingen meestal waarschijnlijker zijn. Naarmate het aantal vereiste stappen toeneemt, zal de waarschijnlijkheid van een specifieke reeks gebeurtenissen afnemen. Nieuwe modellen zijn complexer en lijken minder waarschijnlijk dan het oorspronkelijke grote inslagconcept.Een aanwijzing zou gevonden kunnen worden op Venus. De aanname dat het invallende object erg zou verschillen van de aarde is vooral gebasseerd op onze kennis van Mars. We weten echter niets van de isotopische samenstelling van Venus, de planeet die qua massa en dichtheid het meest op de aarde lijkt.  Als zal blijken dat de samenstelling van Venus erg lijkt op die van de aarde, dan zal Mars dus de uitzondering zijn. Het is dan waarschijnlijker dat de samenstelling van het invallende overeenkomt met dat van de aarde, zodat alle bezwaren tegen het standaard grote inslagmodel als sneeuw voor de zon verdwijnen. Bron: Nature‘, ‘

Share

Comments

  1. Ik heb niet zo lang geleden gelezen over een theorie, dat de maan spontaan uit de aarde is gelanceerd, vanwege een nucleaire ketting-reactie. Deze explosie zou veroorzaakt zijn door kernsplijting van radioactieve isotopen en de trigger zou een meteoor inslag zijn. Ik ben vergeten waar ik het gelezen had, hier ?? Of op de TV gezien?

  2. Enceladus zegt

    In dit kader wel leuke pseudo-wetenschappelijke lectuur voor tijdens de Kerstdagen: ‘Het mysterie van de maan’ (Who built the moon?), van Christopher Knight en Alan Butler. Verschenen bij uitgeverij Tirion.

  3. Het oudste vraagstuk uit onze geschiedenis “de kwadratuur van de cirkel” werd nooit opgelost en dit door omstandigheden (het getal Pi). Wat blijkt uit de oplossing van de kwadratuur dat de maan in het resultaat aanwezig zou zijn. Ook uit “de steen der wijzen” wanneer er sprake is van een tweede cirkel, zou deze cirkel de aarde én de maan insluiten tot 1 geheel. het resultaat van “de kwadratuur” (omtrek cirkel gelijk aan omtrek vierkant) is het Merendeeltje of 1 delen door 51,2 waardoor het vierkant bestaat uit 51,2 Merendeeltjes en de cirkel uit 50,2 Merendeeltjes, een verschil van 1 Merendeeltje, dit is het verschil tussen analoog en digitaal. Zou het kunnen dat vanaf de inslag of het vormen van de maan de tijd is beginnen lopen zodat de evolutie pas toen is begonnen? dit en nog veel meer zaken komen uit een studie over de verhoudingen van de mens..

    • Enceladus zegt

      Zou je dit nader kunnen uitleggen? Misschien met een getallenvoorbeeld?
      Ik snap zo niet helemaal wat die delingen door 51,2 en 50,2 opleveren.

      Alvast bedankt voor je toelichting.

      groet,
      Gert (Enceladus)

      • Klik op de naam van “Pirobel” voor zijn website, met naam, achtergrond en “uitleg”. Ik word daar bepaald niet vrolijk van:

        РDhr. Neerman goochelt (g̩̩n spelfout!) wat in de Euclidische meetkunde, met cirkels, vierkanten en Griekse letters.
        – Er is sprake van een “Neermandeeltje”. Naar zichzelf vernoemd, definitie ontbreekt: een doodzonde. Goed voor 20 punten op de Crackpot Index.
        – Er is sprake van een “alternatief voor pi”. Tsja. Welk weldenkend mens wil een alternatief voor pi????

        • Enceladus zegt

          “Welk weldenkend mens wil een alternatief voor pi????”

          De fabrikanten van rekenmachines die hun omzet zagen stagneren?
          😉

          groet,
          Gert (Enceladus)

          • Nee, ook zij niet.

            Pi is in ontzáglijk veel decimalen berekend. Toepassingen van pi voor het algemeen nut zijn legio.

        • Enceladus zegt

          Dat klikken op de naam Pirobel is niet zo’n goed idee. Er wordt dan bijna direct ongevraagd iets op je PC geïntsalleerd. Ik kon het maar ternauwernood onderbreken…

          groet,
          Gert (Enceladus)

          • O?

            Ik werk momenteel vanaf mijn IPad, en heb van ongewenste installaties niets gemerkt.

            Het woord is aan “Pirobel”.

          • Ik even de code bekeken van de site, maar het is omdat de site een .mov filmpje af wilt spelen waarvoor een extra plugin nodig is voor windows media player, dit wordt gevraagd om te installeren. Als je die installeert en eventjes gedult heb begint het filmpje af te spelen.
            Heb je daar geen zin in, dan kan je het filmpje via de volgende url downloaden: http://www.neermanfernand.com/images/fernand denkt.mov

        • Ik trek mijn tweede argument in. Het gaat niet om het “Neermandeeltje”, maar om het “Merendeeltje”.

    • Pirobel, het oudste vraagstuk doet mij denken aan het geheim van de gulden snede. Ik heb daar in de Astrocorner een item over geplaatst met een video (in het Duits) Aan de hand van voorbeelden wordt dit uitgelegd.
      http://i.imgur.com/2VZAFqO.png

      https://www.youtube.com/watch?v=JRmLF1uu5MY&list=PLDKD8WmRJm4vOQ8ul9TSPLldjaJrwuQZy#t=6m27s

      Niets gebeurt toevallig – De natuurlijke orde in het universum ( Item in de Astrocorner)

    • Olaf van Kooten zegt

      Wat een enorme hoeveelheid onzin. Dit soort zaken kun je lekker op Niburu.nl verkondigen, maar niet hier.

    • De steen der wijzen, Merendeeltjes, de verhoudingen van de mens,… Het klinkt allemaal wel erg hocus pocus achtig

  4. Wat een reacties, Oh God net alsof er een aanval heeft plaatsgevonden. Het gaat over een studie over de verhoudingen van de mens, daaruit blijkt dat Pi (was een benadering) gecorrigeerd wordt met vier duizendsten van 1cm. Niet de gulden snede (ook een benadering) is het oudste vraagstuk maar “de kwadratuur van de cirkel” gezien niemand daarvan op de hoogte blijkt ga ik daar ook de moeite niet voor doen om het uit te leggen, ik dacht even goed te doen door uit te leggen waar ik mee bezig ben? sorry, misschien wil iemand de moeite getroosten om http://www.neermanfernand.com te bekijken en die onzin meneer van Kooten zegt genoeg.

    • 😭😭😭😭😭😭😭

      Zelden zoveel ongefundeerde bagger gelezen.

    • Pirobel, probeer alsjeblieft on topic te blijven. De blog gaat over het ontstaan van de maan en je snapt toch zeker wel dat niet direct duidelijk is welk verband er is tussen het ontstaan van de maan en de kwadratuur van de cirkel, merendeeltjes en correcties op pi. Als dat verband er is, ga dan gerust je gang om het uit te leggen. Begrijp wel dat we nogal huiverig zijn, omdat we de laatste tijd veel mensen hier hebben die hun eigen ideeën etaleren, die totaal niet te toetsen of verifiëren zijn.

  5. Er kan maar iemand begaan zijn met de maan, de mens, waar komt hij vandaan? waarom loopt hij boven op de aarde? waarom kan hij bewegen, zich verplaatsen? waarom kan hij de maan zien? – daar is het begin, vandaar kunnen we de start geven. Door onze hersenen te laten ontwikkelen (en dat gaat de laatste decennia onzettend vlug), komen we in een versnelling terecht, zo bvb krijgt de maan meer aandacht van de Wetenschap en door de optie dat de maan deel uitmaakt van de aarde komen nieuwe vraagstukken dichter bij een oplossing zo ook de geometrie (geo=aarde, metrie=meten) de mens is het voorbeeld van geometrie. De totale mens met gestrekte armen opwaarts bijvoorbeeld toont ons niet alleen de aarde (cirkel van kop tot teen) maar tussen de voorarmen ook de maan (cirkel) en daar begint mijn zeven jaar lange studie, misschien voor velen de moeite niet maar voor mij ontzettend boeiend. Daaruit voortvloeiend dat eerst de aardse vraagstukken dienen opgelost te worden om vandaar de ruimte te verkennen, zo ben ik terecht gekomen bij de maan en heb ik mijn visie over het onstaan en de invloed van de maan op de mens, of, de maan anders bekeken . Mag toch?

    • “…, en daar begint mijn zeven jaar lange studie, …”

      Vooralsnog heeft die studie (waarin?) weinig wetenschappelijks opgeleverd.

  6. Door het ontstaan van de maan is het leven op aarde begonnen daardoor is er slechts op ̩̩n plaats leven; namelijk op onze aarde, alle andere planeten, manen of sterren blijken dood, of niet? zo ja waar? kan de Wetenschap hier duidelijk een antwoord op geven? Рis er leven op andere plaatsen in de ruimte? graag antwoord meneer Van Kooten?

    • Quote: “Door het ontstaan van de maan is het leven op aarde begonnen.” Heb je een bronverwijzing voor deze stelling? Ik ben wel benieuwd door welke groep wetenschappers dit bedacht is en wie het vervolgens geverifieerd hebben? Of mag alleen meneer van Kooten nu iets zeggen?

    • Net als Iwald zou ik graag een link willen zien waarin beweerd wordt dat door het ontstaan van de maan het leven op aarde is begonnen.

      Wel is de maan van invloed op het in stand houden van de schuine aardas, de precessie. Zonder de maan zou de aarde veel meer gaan tollen en in het ergste geval zou de aarde om kunnen vallen waardoor één van de polen zich opeens richting de zon bevindt.
      Door de precessie hebben we ook weer onze seizoenen en de seizoenen zorgen weer voor een milder en afwisselender klimaat in plaats van een meer constant en extremer klimaat.
      Het leven op aarde heeft zich wel aangepast aan de seizoenen, maar leven is niet per definitie afhankelijk van seizoenen en een maan die dit in stand houdt.

      Leven op andere planeten is zeer zeker mogelijk, het is egoïstisch om te denken dat alleen op de aarde leven mogelijk is. Tuurlijk zal er aan een aantal condities voldaan moeten worden, maar met de vele biljoenen biljoenen planeten in het universum lijkt mij de aarde niet de enige mogelijke planeet. Vergeet niet dat leven een groot aanpassingvermogen heeft en zal ontstaan als de condities juist zijn.

      Ik kan je wel vertellen dat leven op sterren onmogelijk is en dat op andere planeten en manen indien de condities juist zijn leven zeer zeker mogelijk is.

      • Kijk de definitie van “precessie” eens na. “Precessie” is NIET de schuine stand van de aardas tov de aardbaan, tegenwoordig ca. 23°, waardoor de seizoenen worden veroorzaakt.

        • Enceladus zegt

          Beste voornaamgenoot, precessie is de beweging die de draaias van een roterend voorwerp maakt onder invloed van een uitwendige kracht. Dus niet de schuine stand an sich, maar de beweging. Verder doet dat volgens mij niets af aan Rudies bewering.

          groet,
          Gert (Enceladus)

          • Ik ben het met jouw definitie van precessie eens.

            Rudiev formuleert het, zoals ik het lees, wat onnauwkeurig.

            De Aardas staat ca. 23.4° scheef ten opzichte van de baan van de Aarde. Daardoor hebben we de jaarlijkse seizoenen.

            Precessie van de Aardas, hoofdzakelijk veroorzaakt door Maan en Zon, is de ***verandering*** in de stand van de Aardas ten opzichte van de Aardbaan. Maan en Zon houden gezamenlijk de hoek tussen Aardas en Aardbaan op ca. 23.4°. Waardoor we de jaarlijkse seizoenen *houden*.

            Precessie is een lange-termijn proces: de Noordpool beschrijft door de precessie in ongeveer 26.000 jaar een cirkel langs de hemel.

        • Ik heb dit aangehouden:
          Precessie is de beweging die de draaias van een roterend voorwerp maakt onder invloed van een uitwendige kracht. Zonder zo’n uitwendige kracht wijst de as steeds in dezelfde richting.

          Sorry gert1904, ik zeg het niet precies goed en had ik het anders moet formuleren. Ik had moeten zeggen:
          Wel is de maan van invloed op het in stand houden van de schuine aardas, EN DAARMEE de precessie.
          (de hoofdletters is niet schreeuwen, maar ik weet niet hoe ik iets vetgedrukt of cursief neer moet zetten 🙂 )

          • Vet maken: zet er <b> en </b> omheen, voor schuin: zet er <i> en </i> omheen

          • Nu je dit zegt denk ik van ‘o ja tuurlijk, dat is het!’. Ik zat namelijk eerder al met blokhaken [ ] te kloten, dat ben ik namelijk gewend van andere sites. Maar het moet gewoon in html code 😳

      • Oorzaak en gevolg: de schuine stand van de aardas is een gevolg van de precessie. 🙂

    • Pirobel zegt “Door het ontstaan van de maan is het leven op aarde begonnen daardoor is er slechts op één plaats leven; namelijk op onze aarde, alle andere planeten, manen of sterren blijken dood, of niet?”

      Ik weet niet of “door de maan het leven op Aarde is begonnen”, maar een maan om een planeet is in het heelal helemaal niks aparts. Dubbel sterren zijn geen uitzondering en misschien moet je de Maan/Aarde wel als dubbelplaneet zien en ik ben ervan overtuigd, dat een dubbelplaneet in het heelal ook geen uitzondering is, zie Pluto onder anderen.

      De mens is inderdaad uniek, maar zien, horen en ruiken, samen met het voortbewegen en voortplanten is totaal niet uniek. Bijna ieder wezen (met uitzondering van planten en insecten) hebben 2 armen (voorpoten), 2 benen (achterpoten), 2 ogen, 2 oren, 1 mond, 1 neus (2 neusgaten) en ga zo maar verder.
      Het is helemaal niet vreemd, mocht dit ergens anders op een planeet met een begeleider (zoals jij dat graag ziet voor het ontstaan van leven), ook zo is, alleen misschien anders gevormd door een andere samenstelling van de atmosfeer of zwaartekracht.

  7. Sorry, hier gaat het niet direct over Wetenschappers maar over onderzoekers en ontdekkers, laat toe dat meerdere nieuwsgierigen ook interesse vertonen voor deze materie, wat ik suggereer is een stelling die door toedoen van onderzoek van gegevens van Wetenschappers samen, een mogelijkheid vormt om een antwoord te vinden op de problematiek die hier naar voor is gebracht. Gericht naar meneer Van Kooten als auteur van dit voor ons toch boeiend gegeven.Nieuwe denkpatronen zijn nieuw en wat nieuw is zou moeten onderzocht worden voor alleer dit geverifieerd kan worden. Dus…. de vraag was; is er nog leven buiten moeder aarde? zoniet, waarom enkel bij ons?

    • pirobel,

      Wat verwacht je precies van de auteur? Dat die een ja of nee zegt? 🙂 Elke nadenkende door jouw genoemde onderzoeker en ontdekker weet dat we voorlopig de komende decennia – millenia waarschijnlijk nog niet volmondig ja of nee kunnen zeggen of er wel of geen leven is buiten onze planeet aarde.
      De komende tijd, decennia – millenia, zullen de telescopen natuurlijk verbeteren en kunnen we steeds meer planeten waarnemen en wellicht waarnemen of er leven mogelijk is of dat er tekenen zijn van mogelijk leven, maar dan nog weet je het niet 100% zeker.
      Dus tenzij de aliens hierheen komen of dat er een meteoriet op aarde inslaat waar zich iets van buitenaards leven in bevind, bacterie oid, is er nog niets met zekerheid te zeggen of er wel of geen leven buiten de aarde is. Het is dan wachten tot de mensheid de technologie heeft om door ons sterrenstelsel te reizen en als we in ons eigen sterrenstelsel niets vinden dan zijn er nog vele miljarden sterrenstelsel buiten het eigen sterrenstelsel, dus genoeg om te onderzoeken. Daarbij kan een planeet met leven in de tussentijd al weer vernietigd zijn.

      Maar als je een antwoord wilt hebben gok ik op van wel. Ja er is wel leven buiten deze aarde. Indien de condities goed zijn ontstaat er leven, dat is echt niet alleen aan de aarde voorbehouden. Nogmaals, er zijn biljoenen biljoenen planeten in het universum en er zal er vast wel meer dan één zijn waar leven mogelijk is en waar het zal onstaan. 🙂

  8. Misschien is er slechts één planeet die leven kan voortbrengen, misschien zijn wij, de mens, een enig volk, uniek in onze 4000jaar oude geschiedenis (waarvan wij kennis hebben) dus, dat wij leven is een zekerheid, wij hebben de mogelijkheid te horen , te zien, te ruiken, te smaken, te beleven… dus laten wij onszelf ontleden en zoeken waar wij vandaan komen…uniek zijn wij zeker!!. en…hopelijk komen wij op onze toekomst nog leven tegen…

    • Je begint je nu op glad ijs te bevinden met zulke religieus achtige ideeën zoals het kennis hebben van onze 4000 jaar oude geschiedenis. En de dino botten dan?
      En slecht één planeet die leven voort kan brengen? Neem eens een kijkje op http://hubblesite.org/gallery/album/ en duik eens in de secties galaxies en the universe. Weltrusten!

    • Pirobel, Wij zijn absoluut niet de enigen in het universum. Ze zijn ergens… in dat gigantische oneindige. Willen wij ze tegenkomen dan is dat zoeken naar een spelt in een hooiberg. Er zijn kandidaat plekjes in ons zonnestelsel waar misschien leven voorkomt. Spreken we over geavanceerd intelligent buitenaards leven dan wordt de kans al heel wat kleiner, maar niet onmogelijk. Een bacterie ergens op een verre planeet die zich voedt met mineralen uit water, dat is ook leven. De kans is reëel om zo’n micro-organisme te vinden. Misschien wel op Europa (één van de maantjes van Jupiter) of Enceladus(één van de maantjes van Saturnus) En we hopen nog steeds een bacterie op Mars te vinden.

      Er worden steeds meer exoplaneten ontdekt. Hoeveel zijn het er inmiddels. Daar zijn verschillende manieren voor om dat te ontdekken. De manier waarop de Keppler telescoop ze registreert en de manier die het ‘wiebelen’ van de sterren observeert door de zwaartekracht van die planeten op hun moederster.

      De vraag is als ‘wij’ al zo gemakkelijk exoplaneten kunnen vinden, dan moet een buitenaardse geavanceerde intelligente beschaving al he-le-maal in staat zijn om dit ook te doen 😉
      En wellicht met apparatuur dat onmiddellijk de stand van zake hier op aarde weergeeft. Dat wil zeggen dat zij weten of het bewoonbaar of niet is, maar niet welke levensvorm er aanwezig is. Waarom niet? Omwille van de lichtsnelheid.
      OMG, dit gaat een te lang verhaal worden O_O

      Kort samengevat, wij zijn niet alleen.

    • Quote: “in onze 4000 jaar oude geschiedenis”. Da’s een hele vreemde stelling, In Nederland hebben we bijvoorbeeld sporen teruggevonden van de bandkeramische cultuur, die terug gaat van circa 5500 v.Chr. tot circa 4400 v.Chr. Archeologisch onderzoek aan de mens en zijn voorlopers gaat zelfs nog veel verder terug in de tijd.

      • Olaf van Kooten zegt

        Ik denk dat Pirobel “geschreven geschiedenis” bedoelt 😉

        Sorry Pirobel dat ik niet reageerde, ben twee dagen erg druk geweest. Maar jouw vraag is inmiddels door anderen beantwoord.

    • Enceladus zegt

      Dit is een klassieker! Zie: http://images.cryhavok.org/v/Calvin+and+Hobbes+-+Intelligent+Life.jpg.html

      😉

      groet,
      Gert (Enceladus)

  9. mijn studie heeft de foute cirkel ontdekt van Leonardo da Vinci in “de mens van Vitruvius”, misschien wel de grootste blunder de laatste vijhonderd jaar, mijn studie heeft het exacte midden van het menselijk lichaam ontdekt wat men nog niet wist, ook de kwadratuur van de cirkel opgelost, ook het kleinste deeltje energie ontdekt, een nieuwe formule voor de omtrek van de cirkel namelijk, straal delen door acht en vermenigvuldigen met 50,2, dus mijn studie over zeven jaar was denk ik heel vruchtbaar meneer Gert1904. Wanneer ik fouten heb gemaakt laat iets weten.

    • Olaf van Kooten zegt

      Waarom heb jij dan nog geen Nobelprijs? Oh het kleinste energiedeeltje ontdekt joh? Met welke apparatuur? Wat was je opstelling? Want het is pas een ontdekking als andere mensen het kunnen reproduceren en verifiëren.

    • Enceladus zegt

      Nou nou, volgens jou moet pi dus 3,1375 zijn, leert een snelle berekening…
      Je beseft toch wel dat proefondervindelijk kan worden vastgesteld dat je ernaast zit?

      Simpelweg een straal van 10 meter afpassen en een circkel trekken zal je leren dat die cirkel GEEN lengte heeft van 62,75 meter, maar van 62,83 meter. Een verschil van 8 centimeter valt nogal op.
      Hoe ga je dat rechtbreien?

      groet,
      Gert (Enceladus)

  10. Ach! daar gaan we weer, pas aub een straal van 10m. af en trek de cirkel dan zal je leren dat de cirkelomtrek GEEN 62,831825……….. meter blijkt maar 62,75M; DOEN!! meten om te weten, want jij zit ernaast! . en dan, het kleinste deeltje energie; dit deeltje wordt reeds jaaaren gebruikt in de elektronica maar NIEMAND WEET WAAR HET VANDAAN KOMT! Het deeltje komt uit “de kwadratuur van de cirkel” maar daar hebben jullie geen kaas van gegeten blijkbaar dit deeltje hebben wij nodig om van analoog naar digitaal te gaan om het binair talstelsel te creëren om van nul naar één te komen, dit deeltje had Pi moeten zijn ,tik het getal in 0,01953125 of 0.01953125 en bekijk de resultaten. Jullie mogen mij op fouten betrappen maar dat moet dan met de nodige bewijzen en geen lukrake verdenkingen van onkunde aub.

    • Olaf van Kooten zegt

      Jij snapt schijnbaar geen hout van elektronica, wiskunde. De omzetting van analoog naar digitaal heeft niets te maken met een vaag deeltje, het is gewoon amplitudes en golflengtes omrekenen naar een 0 en 1. Geen enkel nieuw deeltje noodzakelijk. En als je werkelijk gaat twijfelen aan de moderne notie van Pi, dan is er iets mis met je. Nee je bent niet de nieuwe Einstein, ga lekker ergens anders je onzin verkopen. Tabee!

      • De omzetting van analoog naar digitaal heeft niets te maken met het omrekenen van amplitudes en golflengtes naar een 0 en 1. Overigens is één 0 en een 1 wel miniem, men wil wel een zinnig dynamisch niveau. Dat zijn dan bijvoorbeeld 8 bits bytes maar het is aantebevelen woorden van 10 bit of meer te nemen. Het is gewoon het meten van de grootte van een analoog signaal door het te vergelijken met een referentiewaarde. Dat kan bijvoorbeeld met delta modulatie, steeds het teken van het verschil van de nieuwe waarde en de oude waarde nemen en dan de referentiewaarde iets verhogen of verlagen afhankelijk van het teken. Of door vergelijking met de referentie waarde volgens de methode van successive approximation. Ook de goedkopere enkel-slope of dual-slope methode als referentie met een lineair oplopende (en aflopende) spanning waarbij het amplitude domein omgezet wordt in het tijdsdomein, zodat de amplitude via een omweg in de tijd wordt bepaald. Bij de omzetting van golflengtes worden niet van analoog naar digitaal omgerekend naar een 0 en 1. Het is afhankelijk van de grootte van de frequentie een periodetijd meting (relatief lage frequentie’s) of aantallen golven per tijdsreferentiewaarde (meestal afgeleid van een kristalklok). Maar voor ingewikkelde golfvormen voldoet dit niet, omdat hogere harmonischen ruit in het eten kan gooien als die voor extra nuldoorgangen zorgt. Dat kan men beter equidistant amplitude meten.

        Dus het is een meting en geen omrekening. En daarbij ontstaat, behalve de storende altijd aanwezige ruis in het analoge signaal ook nog eens een kwantiserings fout. De ruis bijvoorbeeld thermische ruis komt overal vandaan, soms uit de verste uithoeken van het heelal.

        Dacht ik zo.

    • Pirobel, laten we deze discussie gewoon eindigen door een test. We gaan bij jou ergens in de buurt naar een voetbalveld en nemen dan een lang touw mee. De straal van de middencirkel van een KNVB-veld is 9,15 meter. We kunnen het touw precies over de kalklijn heen leggen. Daarna meten we de lengte op en kijken we wie er gelijk heeft. Zullen we om € 100 wedden dat de officiële pi er uit komt als verhouding tussen de middellijn en de gemeten omtrek? Ik weet niet waar je precies woont, maar ik wil als ik win ook de reiskosten vergoed hebben. Maar ja, je gaat vast winnen, dus dit kost je geen cent.

      • Enceladus zegt

        Leuk! Ik kom graag foto’s maken voor een verslagje hier op Astroblogs. Zeg maar waar en wanneer Pirobel.
        En neem voor de zekerheid je portemonnee mee. 😉

        Dit aanbod van Arie kun je uiteraard niet weigeren na al je stellige uitspraken hier.
        Ik zeg: tot gauw!

        groet,
        Gert (Enceladus)

    • pirobel,

      Je zit hier wel mensen te beschuldigen dat ze geen kaas van de materie hebben gegeten, maar blijkbaar zijn de muizen jouw voor geweest toen je uitleg kreeg over analoge en digitale signalen. Ook je bewering van een deeltje waar niemand weet waar het vandaan komt en dat nodig is voor de omzetting van analoog naar digitaal schort aan alle kanten. Als jij dit zo goed weet leg het dan aan ons uit. Kan je ook met artikelen komen waar dit uitgelegd wordt en waarin jouw bewering wordt onderbouwd? Of nog beter, kan je met artikelen komen waar dit mysterieuze deeltje wordt waargenomen of waar het zijn mysterieuze werk laat zien wat niemand kan verklaren?

      Allereerst is het misschien handig om te weten dat er tussen een analoog en digitaal signaal niet zo veel verschil zit, alleen wordt deze anders geïnterpreteerd.
      Een analoog signaal is een signaal dat traploos de verschillende mogelijke waardes aan kan nemen. In de elektronica worden deze verschillende waardes weergegeven door een wisselend voltage.
      Een digitaal signaal bestaat uit wiskundige discrete waardes die de 0en en 1en voorstellen. De 0 kan overeenkomen met geen signaal of stroom en de 1 met wel signaal of stroom. De 0en en 1en in elektronica zijn dus simpelweg twee verschillende voltages.
      Als er een analoog signaal naar digitaal wordt omgezet wordt gewoon op gezette tijden het analoge signaal uitgelezen en omgezet naar een binaire waarde, afhankelijk van de converter is dit bijvoorbeeld 8 bit of 16 bit. Deze gezette tijden worden de bemonsteringsfrequentie genoemd en is bijvoorbeeld 44,1 Khz, dit houdt in dat 44100 keer per seconde het analoge signaal wordt uitgelezen en omgezet naar een binaire waarde.

      http://nl.wikipedia.org/wiki/Analoog
      http://nl.wikipedia.org/wiki/Digitaal
      http://nl.wikipedia.org/wiki/Analoog-digitaalomzetter
      http://nl.wikipedia.org/wiki/Transistor-transistorlogica

      • Enceladus zegt

        Rudie, mijn complimenten dat je dit zo geduldig gaat uitleggen aan alweer de volgende HTK-kosmoloog/fantast.

        Die mysterieuze deeltjes zijn weer lekker vaag, maar die nieuwe waarde voor pi is om van te smullen, omdat het zo ongelooflijk eenvoudig is te ontzenuwen!

        groet,
        Gert (Enceladus)

  11. Misschien willen jullie nog iets kwijt over de foute cirkel van da Vinci i.p.v. rond de pot te draaien, alvast veel geluk met jullie Pi getal, de omtrek en de diameter van de planeten, manen en sterren herberekenen? want Pi, eens fout altijd fout. Vergeet vooral niet dat de omtrek van jullie cirkel nooit juist is en dat nooit zal zijn,! Pi met zijn acht biljoen cijfers na de komma dat is pas mis dat is pas onzin! Onthou voor de toekomst 3.1375 ! groetjes en tot later.slotje.

    • Enceladus zegt

      Ho ho! Nou niet gauw weglopen, lafaard. We gaan eerst de test op de middencirkel van een voetbalveld doen!

      groet,
      Gert (Enceladus)

      • Gert, deze reactie van Pirobel was van vóór mijn voorstel met de weddenschap. Ik neem aan dat hij na zeven jaar studie durf genoeg heeft de weddenschap aan te gaan. De middellijn van de cirkel in een voetbalveld is 18,3 meter, dus bij de officiële pi levert dat een omtrek van 57,491 meter op, bij Pirobel’s pi 57,416 meter, een verschil van 7,5 cm. Dat moet gemakkelijk te meten zijn.

        • Enceladus zegt

          Ik zal met veel plezier foto’s maken van een beteuterd gezicht. En dan laat ik voor de vorm even in het midden wiens gezicht dat is! 😉

          groet,
          Gert (Enceladus)

  12. pirobel was 3 jaar geleden ook al bezig op http://www.wetenschapsforum.nl/index.php/topic/139950-pi-ontdekt-ipv-kwadratuur/ met zijn theorie. Schijnt al 2x gebant te zijn op dat forum. Ook daar kwam hij met zijn stelling dat de mensen daar zijn ongelijk maar moesten aantonen ipv dat hij zijn nieuwe theorie maar eens aan de praktijk toetste.
    Misschien is dit iets voor hem http://nl.wikipedia.org/wiki/Pi_(wiskunde) , kan ie het narekenen 🙂

    • Ah leuk om te weten dat hij een rondreizend bestaan heeft en telkens bot vangt. Sinds ik het voorstel tot de weddenschap heb gedaan hebben we taal noch teken van Pirobel vernomen. ik vermoed dat er in zijn buurt geen geschikte voetbalvelden zijn om zijn stelling rondom pi te bevestigen. Kijken op welke blog of welk forum hij nu weer gaat opduiken. 😀

      • Enceladus zegt

        Vanuit psychologisch standpunt zijn figuren als Pirobel razend interessant: echt dom zijn ze niet (want dan bedenk je niet complete theoriën), maar vervolgens gaat er iets mis en bijten ze zich helemaal vast in hun ‘ontdekking’ en blijven die te vuur en te zwaard overal verdedigen totdat hen de mond wordt gesnoerd.

        Complimenten trouwens Arie, jij hebt het perfecte medicijn ontdekt: biedt dergelijke wetenschapsfantasten een weddenschap om een flinke som geld aan en ze druipen vrijwel direct af. Geld vinden ze kennelijk nog altijd belangrijker dan hun (waan)ideeën… 😉

        groet,
        Gert (Enceladus)

        • Het verhaal van “Pirobel” is geen theorie in de wetenschappelijke zin van het woord.

          Hij meent de waarde van pi onderuit te kunnen halen. Tsja. Dat getuigt van vollédige mathematische incompetentie. Met nitwits ga ik niet in discussie. Nooit.

          “Niet dom”: daar heb ik zo mijn vraagtekens bij. “Vastbtijten” door “Pirobel”: zéker.

          De man fröbelt wat in de Euclidische meetkunde (onjuist), en geeft vervolgens verder niet thuis.

          Ik wacht nog steeds op zijn antwoord op mijn vraag over zijn zevenjarige opleiding, waarover hij hoog opgeeft.

  13. citaat: “Allereerst is het misschien handig om te weten dat er tussen een analoog en digitaal signaal niet zo veel verschil zit, alleen wordt deze anders geïnterpreteerd.”

    Dat is in puur theoretisch. In de praktijk voor gemoduleerde signalen heb je gelijk. Maar dat gedigitaliseerde signaal is dan juist met erg veel moeite aangepast om via een analoog kanaal te worden getransporteerd. Via een draaggolf, vanwege vervorming wegens frequentieverschuiving. Of bandbreedte beperking om groeplooptijdverschillen tegen te gaan. Of meerwaarde logica, om een hogere baudsnelheid te krijgen dan de bandbreedte van het analoge kanaal toestaat.
    Maar in zijn algemeenheid is er een groot verschil. Meerwaarde logica wordt liever niet toegepast, hoofdzakelijk binaire signalen. Een digitaal signaal kenmerkt zich dan door snelle transities tussen de gedefinieerde zone’s die logische niveau’s representeren. Gedurende een bepaalde tijd is dat signaal dan daar aanwezig. Een analoog signaal zal het hele dynamisch bereik (maximale uitsturing / ruis) gebruiken en vaak een breed spectrum van frequenties bevatten. Ook de elektrische eigenschappen verschillen: bij analoog is het kanaal meestal met een wat hogere constante impendantie. Bij digitaal is het kanaal bij transities hoofdzakelijk imaginair capacitief en reeël hoogohmig maar in de gedefinireerde logische toestanden zeer laagohmig. Dat is gedaan om de invloed van alle kosmische deeltjes (inclusief de nog wetenschappelijk onontdekte, al of niet bestaande fysieke deeltjes zoals pirobel’s deeltje) op de ruis te minimaliseren wanneer het logisch signaal in de gedefinieerde logische gebieden verblijft.

    citaat:
    “De 0en en 1en in elektronica zijn dus simpelweg twee verschillende voltages.”
    Simpelweg zou ik het niet noemen, gezien de technologische hoogstandjes. Ook is het aanduiden met “verschillende voltages” onvolledig en daardoor misleidend. Het kan wel met spanningen gebeuren, maar in de meeste gevallen primair met elektrische ladingen (in bijvoorbeeld geheugens), bij bijvoorbeeld harde schrijven magnetische toestanden. Bij charge-coupled-devices (CCD) (lading gekoppelde bouweenheden) zegt de naam het al. Bij fotochips zijn de geïsoleerde ladingen die door fotonen worden veroorzaakt principieel analoog. En het leukste vind ik de digitale foto’s die van een ruimtevaartuig onderweg zijn in de ruimte. Dat zijn toch ook geen “twee verschillende voltages”, dat zijn elektromagnetische energieën tussen twee antenne’s.

    citaat:
    ” het analoge signaal wordt uitgelezen en omgezet naar een binaire waarde.”
    Dat is wel abstract. Wat betreft het uitlezen, zie mijn eerdere bijdrage op 26 aug

    • Jan,

      Je kan natuurlijk zo ver gaan als je wilt met het uitleggen van analoge en digitale signalen. 🙂 Ik heb me tot de simpele en oppervlakkige uitleg gehouden voor pirobel, dat leek me zeker wel zo gepast voor hem. Bij de digitale uitleg heb ik me vooral beperkt tot hoe het in chips werkt, ik heb een IT achtergrond vandaar 🙂 , zie ook mijn wiki link over TTL, waar 0en en 1en weldegelijk simpel geen of wel een stroompje betekenen die worden gekenmerkt door voltages. Zoals in de wiki link staat bij 5V zal tot 0,4V als 0 worden gezien en vanaf 2,0V als een 1. De transistors in elektronica werken op die manier.
      Overigens werken modern chip allang niet meer op de bovengenoemde 5V, huidige intel chips werken op bv 1,25V waarbij het voltage nog aangepast kan worden als de chip terug geklokt wordt als die niets te doen heeft, bv 0,8V. Mobile chip werken op een nog iets lager voltage.
      Tuurlijk kunnen binaire waardes ook op andere manier opgeslagen worden, zoals met elektrische lading of magnetische toestanden, maar voor de verwerking hiervan kom je weer terug op de TTL die gewoon weer met wel of geen voltage werkt.

      Overigens ben je nog vergeten te vermelden 😛 dat in spintronics of quantumcomputers de binaire waardes in qubits worden gezet door manipulatie van de spin van deeltjes. Daarbij zijn er ook qubits, als je ze nog qubits kan noemen gezien ze meer dan een binairy digit representeren, waarbij al 103 verschillende quantumtoestanden gebruikt werden in één deeltje. Zie bv:
      http://www.dailymail.co.uk/sciencetech/article-2591919/Entering-103rd-dimension-Scientists-reveal-major-breakthrough-lead-ultrafast-computers-means-Schr-dingers-famous-cat-actually-alive-dead-101-states.html

  14. Beste mensen, ik wacht nog altijd op het resultaat van uw opmetingen…. waar zijn de bewijzen, waar is het geld dat gesponserd blijkt? Wel mijne Heren of Dames voor al mijn opzoekingswerk heb ik zelf moeten opdraaien, dat doet de Wetenschap niet, bij deze ligt de bal in jullie kamp, OF, jullie bewijzen dat ik fout ben OF julie bewijzen dat ik juist ben, geen gezwans, geen tralala, niet kakelen maar eieren leggen! en wanneer ik fout zou zijn dan zal ik op mijn beide knieën om vergiffenis vragen. De mathematische incompetentie ligt bij de BENADERING van het getal pi, dus niet bij mij en de 0.01953125 is er, maar men weet niet van van de oorsprong, hoe zou ik als niet – wiskundige, als niet- wetenschapper kennis hebben van dit getal? ben ik juist, dan maak ik een fotootje van …Enceladus.

    • Enceladus zegt

      Ik zou niet zo’n toon aanslaan als ik jou was… Besef dat je hier te gast bent op iemands website!

      Maak maar een afspraak met Arie voor een opmeting op een voetbalveld in zijn, jouw en mijn aanwezigheid.
      En vergeet niet 100 euro + geld als reiskostenvergoeding mee te brengen, voor het geval je in een uithoek woont.

      groet,
      Gert (Enceladus)

    • pirobel,

      3 jaar geleden ben je al zeker 2x gebant op het wetenschapsforum.nl waar je alleen maar hetzelfde ijlde als wat je nu hier doet. Ik had gehoopt dat je met je 7 jaar studie en sinds die 3 jaar geleden van het wetenschapsforum.nl toch wel wat meer over je super fantastische formule kon vertellen dan alleen maar dat we de straal delen 8 x 50,2 moesten doen om aan de omtrek van een cirkel te komen. Blijkbaar is je forumle zo fantastisch en moeilijk dat je in al die jaren tijd er zelf ook nog niet uit bent waarom je de straal delen 8 x 50,2 moet doen. Of ben je al die jaren bezig geweest iets goed te rekenen wat eigenlijk fout is?

      Eerder zei je:Niet de gulden snede (ook een benadering) is het oudste vraagstuk maar “de kwadratuur van de cirkel gezien niemand daarvan op de hoogte blijkt ga ik daar ook de moeite niet voor doen om het uit te leggen
      Gezien je niet op de weddenschap van Arie in wilt gaan(mm waarom toch niet?) denk ik dat het van de kant van je tegenstanders nu hetzelfde geldt, wij gaan ook niet meer de moeite doen om je tegen te spreken.
      Ik denk dat je na wetenschapsforum.nl , grenswetenschap.nl en nu astroblogs.nl weer op zoek moet gaan naar een nieuwe site om je fantastische formule aan te man proberen te brengen. Bij het groepje onwetende op deze site is het je niet gelukt, maarja daar kan jij natuurlijk niets aan doen want je heb je uiterste best gedaan het allemaal uit te leggen!

      gegroet,
      dun domme mensch

  15. Als de aarde en het op/tegen de aarde gebotste object voor de botsing op een ongeveer gelijke afstand van de zon zijn gevormd, is het dan een verkeerde gedachte om te concluderen dat hun samenstelling ook ongeveer het zelfde zal zijn?
    Gezien de genoemde lage botsingssnelheid is het waarschijnlijk dat ze ongeveer in een zelfde baan zaten en in de zelfde richting bewogen. de een iets sneller dan de ander, met als gevolg de botsing.
    Ik denk dat het grootste deel van de maan bestaat uit het oorspronkelijke kleinere object. Dat
    de botsing de rotatie van de aarde verstoord heeft, versneld/vertraagd en de hellingshoek van de aarde heeft veranderd is zeer waarschijnlijk. Ik zou eens onderzoek gaan doen aan dit simpele model en kijken of dat tot de huidige configuratie kan leiden.

    • Enceladus zegt

      Wat jij zegt zou kunnen als er zich een protoplaneet in het L5 Langrange-punt van de proto-Aarde bevond die een net iets snellere omlooptijd had dan de proto-Aarde en ‘ons’ langzaam achterhaald en toen tegen de proto-Aarde botste of dat de proto-Aarde een net iets snellere omlooptijd had dan een protoplaneet in het L4 Langrange-punt waar ‘wij’ dan tegenop zijn gebotst.

      Maar dit is even theoretiseren hoor. Ik weet niet of het bij planeetvorming mogelijk is dat zich meerdere proto-planeten min of meer in één baan vormen. Ik vermoed echter van wel.

      groet,
      Gert (Enceladus)

      • Of in 2 verschillende banen, waarvan dan minimaal 1 planeet in een meer elliptische, die de baan van de ander kruist of andersom. Ook dan zouden ze kunnen collideren. .

Laat een antwoord achter aan Arie Nouwen Reactie annuleren

*