28 maart 2024

Melkweg heeft tóch vier spiraalarmen

De posities van massieve sterren (rode stippen) met als achtergrond een animatie van het melkwegstelsel. De rode cirkel geeft de locatie van de zon aan. Credit: J. Urquhart et al. Background image by Robert Hurt of the Spitzer Science Center.

Een langdurige studie van massieve sterren heeft uitgewezen dat de Melkweg toch echt vier spiraalarmen heeft. Hiermee komt een einde aan een jarenlange discussie over het aantal spiraalarmen, aangezien de Spitzer-ruimtetelescoop slechts twee spiraalarmen wist te identificeren.

Astronomen kunnen de vorm van ons sterrenstelsel, de Melkweg, niet direct waarnemen, aangezien wij er middenin zitten. Toch kunnen we de vorm afleiden aan de hand van heel precieze waarnemingen van de posities van gaswolken en sterren. In de jaren ’50 hebben waarnemingen van gaswolken in de Melkweg, die zijn uitgevoerd met radiotelescopen, het bestaan van vier spiraalarmen uitgewezen. De Spitzer-ruimtetelescoop, die de Melkweg heeft afgespeurd naar infrarood licht dat afkomstig is van sterren, zag echter maar twee spiraalarmen. Hoeveel zijn het er nou?

Bij een langdurige radiostudie, die zo’n 12 jaar in beslag heeft genomen, heeft men zo’n 1650 massieve sterren direct waargenomen. Aan de hand van deze observaties is de afstand en helderheid van al deze sterren bepaald. De sterren bleken verspreid te zijn over vier spiraalarmen. Maar waarom zag Spitzer er maar twee?

Dat komt doordat Spitzer gevoelig is voor koelere sterren met een lagere massa – sterren zoals de zon, die veel talrijker zijn dan de massieve sterren die het doelwit waren van de nieuwe studie. Massieve sterren zijn relatief zeldzaam, doordat ze veel korter leven dan hun tegenhangers van lagere massa. Dat betekent dat massieve sterren nooit de kans krijgen om de spiraalarm waarin ze geboren zijn te verlaten. Dit kan een verklaring geven voor het tegenstrijdige aantal spiraalarmen in onze Melkweg.

Sterren met lagere massa leven veel langer dan massieve sterren en roteren vele keren rondom de Melkweg, waardoor ze worden uitgespreid over de schijf. De zwaartekracht van de twee spiraalarmen die door Spitzer zijn gezien is voldoende om sterren in twee spiraalarmen op te hopen, maar niet in de andere twee. In allevier de spiraalarmen wordt echter voldoende gas samengedrukt om massale stervorming te ondersteunen.

Bron: Royal Astronomical Society

Share

Comments

  1. Gôh, ik had geen idee dat daar twijfel over was. Zover ik weet zijn er 4 spiralen (2 grote, 2 kleine) en wij “wonen” in de Orionarm richting de buitenrand ôô… Oppassen dat we er niet uit geslingerd worden (gekheid)

  2. o ja, dat moet hè ! zegt

    ik hou het lekker op 6,
    3 aan//vanaf elk uiteinde van de balk.

    tegenwerpingen zijn uiteraard welkom.

Speak Your Mind

*