28 maart 2024

Bestaan van ‘voorspelde’ planeet bevestigd

Credit: Alexandre Santerne (CAUP)/ESO/Serge Brunier

Met behulp van de Kepler-ruimtetelescoop is vorig jaar een exoplaneet ontdekt bij de zon-achtige ster Kepler-88. Zoals alle planeten die met Kepler gevonden worden, trekt Kepler-88 b (gezien vanaf de aarde) voor het oppervlak van z’n moederster langs – astronomen noemen dat een overgang. Toen ze de baan van de planeet gingen berekenen, bleek deze op een vreemde wijze verstoord te worden door een ander object, eentje die z’n moederster niet bedekt. Dit object is nu daadwerkelijk gevonden en het blijkt een planeet van ongeveer een halve Jupitermassa te zijn: Kepler-88 c.  Allemaal leuk en aardig, maar hoe kunnen ze de massa bepalen van een onzichtbare planeet? Daarvoor hebben ze een techniek gebruikt die Transit Timing Variations (TTV) wordt genoemd. Deze techniek werkt alleen bij planetenstelsels waarvan minstens één planeet periodiek z’n moederster bedekt. De zwaartekracht van aanvullende, niet bedekkende, planeten kan dan leiden tot afwijkingen in de precieze overgangstijdstippen. Aan de hand van deze afwijkingen kan dan de massa afgeleid worden van het object dat de afwijkingen veroorzaakt. Ingenieus toch? Er bestaan echter twijfels over de betrouwbaarheid van de TTV-methode. Daarom hebben wetenschappers gebruik gemaakt van de SOPHIE-velocimeter om de massa van Kepler-88 c onafhankelijk te bepalen. De verkregen waarde bleek precies in overeenstemming te zijn met de waarde die verkregen is via de TTV-methode. Dat betekent dat de Transit Timing Variations niet alleen een geldige techniek is om exoplaneten te ontdekken, maar dat het ook gebruikt kan worden om de correcte massa van planeten te bepalen. Bron: Phys.org.

Share

Speak Your Mind

*