28 maart 2024

Zomerblog: een rem op de lichtsnelheid?

zomerblog

Een poosje terug was er nieuws over supernovae 1987A, de supernova die op 27 februari 1987 in de Grote Magelhaense Wolk explodeerde. De natuurkundige James Franson van de Universiteit van Baltimore kwam met de gedachte dat de waarnemingen aan de neutrino’s, die afkomstig waren van de supernova en die in twee fasen arriveerden op aarde, laten zien dat de lichtsnelheid lager is dan gedacht. Ik kwam deze infografiek daarover tegen, gemaakt door Ben Gilliland van CosmOnline – dubbelklikken voor de gesupernovariseerde versie.

Light-speed-photons

:bron: Bron: CosmOnline.

Share

Comments

  1. Ik vind de laatste pagina van de infografiek vreemd. Daarin wordt verteld dat een foton tijdelijk in een virtueel elektron-positron paar kan veranderen om daarna elkaar weer te annihileren naar een foton. Er wordt dan gesteld dat er een klein beetje energie verloren is gegaan tijdens zwaartekracht interactie van het virtuele elektron-positron paar en dat de foton daarna dan ietsjes langzamer gaat. Maar als een foton energie heeft verloren dan is dat toch terug te zien in de frequentie en niet in de snelheid? Dat er snelheidverlies is als het virtuele elektron-positron paar bestaat begrijp ik, deeltjes met massa, ook virtuele, kunnen niet met de lichtsnelheid gaan. Maar zodra de foton weer terug is uit het virtuele elektron-positron paar dan zou deze toch weer met de lichtsnelheid voort moeten gaan?

    Voor zover ik weet kan het virtuele elektron-positron paar tijdelijk ook meer energie hebben als de orginele foton, maar hoe groter het energie verschil is hoe korter het virtuele deeltjes paar bestaat en zich weer annihileren naar de foton met de orginele energie.
    http://www.pbs.org/wgbh/nova/blogs/physics/2012/10/quantum-foam-virtual-particles-and-other-curiosities/

  2. naamisnick zegt

    onlangs las ik het volgende :
    dit komt uit wikipedia.

    “De meeste energie komt aanvankelijk vrij in de vorm van gammastraling. Deze straling heeft in het interieur van de Zon een zeer beperkte reikwijdte en steeds weer worden daar fotonen geabsorbeerd en weer uitgezonden als fotonen van iets lagere energie. De energie doet er erg lang over om de buitenste lagen van de Zon te bereiken. Schattingen variëren van 10 000 tot 170 000 jaar. Eén hoogenergetisch foton produceert tijdens dit proces uiteindelijk enkele miljoenen fotonen van lagere energie aan het oppervlak.”

    en de zon is dan nog niet eens ineengestort. en bij een nova zou het “maar 3 uur” duren. !??

    vwb Rudiev.
    volgens mij krijgen fotonen hun “snelheid” mee en genereren ze die niet zelf.
    dus wat weg is blijft weg , toch ??

  3. Hans Schreuder zegt

    Allereerst: het verhaal doet me denken aan de te snelle neutrino’s van een tijdje geleden.
    Maar verder: paarvorming is alleen mogelijk voor fotonen met een energie die minstens gelijk is aan die van het elecron-positronpaar, dus ca. 1 MeV. Voor lager energetische fotonen is deze vorm van energieverlies niet mogelijk.
    Het lijkt me dat die drempel tot uiting zou moeten komen in een specifiek verschil in aankomsttijden van (aanvankelijk) hoogenergetische en laagenergetische fotonen.
    Daarnaast lijkt me een aards experiment ook niet uitgesloten.

  4. http://en.wikipedia.org/wiki/Electronvolt

    Zie plaatje: http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/e/eb/Light_spectrum.svg
    Photon frequency vs. energy per particle in electronvolts. The energy of a photon varies only with the frequency of the photon, related by speed of light constant.

    De energie van een foton is gerelateerd aan de frequentie, want een foton heeft geen massa. De snelheid van het foton is afhankelijk van het medium waardoor het reist.

    Gezien deze supernova twee neutrino uitbarstingen had gevolgd door de fotonen lijkt het me meer iets als een twee-traps supernova.
    https://www.astroblogs.nl/2014/08/02/sommige-supernovae-zijn-tweetraps-explosies/

Speak Your Mind

*