29 maart 2024

Filamenten van donkere materie en structuurvorming in het heelal

Credit: Illustris Project

In een boeiende discussie over de in mei dit jaar verschenen Illustris simulatie van het heelal, tussen drie sterrenkundigen, Ralf Kaehler, Stuart Levy en Dylan Nelson, kwam ik een andere simulatie tegen, eentje waarin je ziet hoe het heelal zich ontwikkelde en er zich grote structuren van clusters sterrenstelsels vormen. Wat je in de video ook ziet – en da’s voor mij het meest fascinerende ervan – is de werking van de donkere materie. Die is zoals we weten niet zichtbaar, maar met z’n zwaartekracht is het wel ‘voelbaar’. De donkere materie is in de video prachtig gevisualiseerd als donkere vlekken, die als het ware het skelet vormen van de structuren in het heelal. Moet je echt even bekijken.

Bron: Kavli.

Share

Comments

  1. Altijd mooi hoe de natuur structuren in het groot en in het klein kan maken als een soort ingewikkeld fractaal-achtig iets bestaand uit vele geometrische vormen die elke keer weer voor kunnen komen op allerlei niveau’s.
    http://www.kennislink.nl/system/files/000/086/091/large/jonathan_clarke_wellcome_images2.jpg
    http://www.kennislink.nl/upload/196640_962_1205938390128-87069_962_1029419423097-Boer1afb1%253B09-08-2002.jpg
    http://images.engineeringnet.eu/RSS/images/Pyramidalhippocampalneuron.jpg
    http://www.10voorbiologie.nl/afbfczw/vwb1_1.2.jpg

  2. Als je die structuur bekijkt, dan vraag ik me wel af, waarom het heelal steeds sneller uitdijt?
    Dit lijkt toch een behoorlijk sterke structuur..
    Net zoals die anti-schimmelbacteriën op die mier.. En die hebben nog de zwaartekracht van de aarde op zich rusten. Het heelal daarentegen heeft geen “skelet” nodig lijkt me..
    Als de snelheid toeneemt, zou je zeggen dat de materie elkaar steeds minder beïnvloedt.

    http://www.natuurinformatie.nl/sites/ndb.mcp/contents/i000296/deelstra1def27-05-2002afb5_klein.jpg

    ps. kijkt is lijkt (wie goed kijkt).

    • Tomas, tot 1998 was de gedachte van de meeste sterrenkundigen dezelfde als die van jou: dat uitdijen van het heelal moet toch een keertje minder worden door de zwaartekracht? Twee onafhankelijke teams gingen dat eens uitzoeken en de uitkomst was verrassend: de uitdijing gaat alleen maar sneller. De reden is de mysterieuze donkere energie, die driekwart van de massaenergie van het heelal vormt. Die donkere energie heeft een afstotende werking, tegengesteld aan de zwaartekracht en het is dankzij die energie dat de uitdijing steeds sneller gaat.

      • Maar als materie samenklontert en bij elkaar blijft gebeurd dit dus ook met de zwaartekracht. Als je dan stukken ruimte krijg waar steeds minder materie is wordt de zwaartekracht daar ook minder en dus de grip van zwaartekracht op deze ruimte om deze bij elkaar te houden en kan deze dus uitdijen. Vandaar ook dat de uitdijing niet wordt waargenomen binnen sterrenstelsel waar genoeg massa en daarme zwaartekracht is, het zijn juist de sterrenstelsel zelf die zich van elkaar verwijderen doordat de ruimte ertussen uitdijt en in deze ruimte tussen de sterrenstelsel is juist ook weinig materie meer en dus zwaartekracht.
        De filamenten van van donkere materie zouden dan kunnen zijn onstaan doordat de donkere materie eerst een soort van een grote klont was, maar deze nu door de sterrenstelsel als het ware uit elkaar getrokken wordt.
        In dit opzicht, mocht er iets van kloppen 🙂 , zou donkere energie niet nodig zijn en hebben we een exoot minder. Blijft alleen donkere materie over, maar daar zien we tenminste het zwaartekracht effect van, dus dat is in die zin meer tasbaarder als de donkere energie exoot.

        http://www.universetoday.com/107142/is-everything-in-the-universe-expanding/
        The Universe is expanding. Distant galaxies are moving away from us in all directions. It’s natural to wonder, is everything expanding? Is the Milky Way expanding? What about the Solar System, or even objects here on Earth. Are atoms expanding?

        Nope. The only thing expanding is space itself. Imagine the Universe as loaf of raisin bread rising in the oven. As the bread bakes, it’s stretching in all directions – that’s space. But the raisins aren’t growing, they’re just getting carried away from each other as there’s more bread expanding between them.

  3. Daar dacht ik net ook al aan!
    De enige verklaring zou zijn als er iets is wat afstotend werkt, als deze simulatie reëel zou zijn..
    Dan zit die “donkere energie” zeker in die lege ruimtes lijkt me.. Dan duwt die alles uit elkaar.

    Ik bedoelde trouwens iets anders te zeggen met:

    “Als de snelheid toeneemt, zou je zeggen dat de materie elkaar steeds minder beïnvloedt.”
    (voor het geval dat ze de “donkere energie” nooit vinden én de donkere materie..)

    nl. Als het heelal een “kleverige vloeistof” (de zwaarte kracht) zou zijn, die je opblaast.
    Dan komt er een moment dat er “druppelvorming” optreedt en dan gaat alles wat sneller. Het beïnvloedt elkaar niet meer zo.. Dan vlak na de grote knal.

Laat een antwoord achter aan rudiev Reactie annuleren

*