Metingen van de Amerikaanse maanorbiter LRO wijzen erop dat de noordwanden van kraters op het zuidelijke halfrond van de maan iets meer waterstof bevatten dan de zuidwanden. Het waterstof is waarschijnlijk afkomstig van vluchtige stoffen in de maanbodem, waaronder uiterst kleine hoeveelheden water. Het verschil wordt toegeschreven aan de inval van zonlicht: de noordwanden van de zuidelijke kraters liggen vaker in de schaduw dan de zuidwanden. Een vergelijkbaar effect zien we op aarde op plaatsen waar sneeuw is gevallen: op het noordelijk halfrond blijven hellingen die op het noorden zijn gericht het langst wit.
Vermoed wordt dat kraters op het noordelijk halfrond van de maan een vergelijkbaar verschil vertonen, maar de betreffende meetgegevens zijn nog niet verwerkt. Het waterstof op de maan kan van verschillende bronnen afkomstig zijn. Een deel ervan is aangeleverd door inslaande planeto
Speak Your Mind