28 maart 2024

Messier 91, een Superbe “S”-spiraal

Messier 91, een fraaie balkspiraal in Coma berenices

Messier 91, een fraaie balkspiraal in Coma berenices

Er bestaat in onzer schonen Nederlandsche taal het spreekwoord “Jantje huilt, Jantje lacht”….enne……ik

er schonen Nederlandsche taal het spreekwoord “Jantje huilt, Jantje lacht”….enne……ik  moet bekennen dat dat spreekwoord de astronomische lading,  als het gaat om het “praktische buitengebeuren”,  behoorlijk lijkt te dekken de laatste paar weekjes. Want zo hopeloos gierig als “Moedertje Meteo” was tot zeg maar vorige week, zo uitzinnig royaal lijkt  Zij nu opeens uit te willen pakken. Op dit moment lijken de kraakheldere nachten bijkans niet aan te slepen…..enne….dat geeft dan weer aanleiding tot een wel heel maf probleempje en wel in de vorm van “Astro-meteorologische schuldgevoelens”. Ziet U, dat heerlijke “buitengebeuren” heeft namelijk één specifiek nadeeltje en wel in de vorm van langzaam maar zeker insluipende complete fysieke uitputting als je bijvoorbeeld vijf nachten achtereen tot in het holst van de nacht op pad gaat naar de sterren, omdat je je hoegenaamd schuldig zou kunnen gaan voelen als je eens “een keertje overslaat”, daar een normaal nachtje pitten “ook zo z’n voordelen” schijnt te hebben ten opzichte van al die “hazenslaap-nachtjes”.

Zie hier best wel een groot “probleem”, het is in deze streken namelijk over het algemeen niet “royaal gezaaid” als het gaat om heldere nachten en als het dan eens een keer helder is dan is het vaak een aanééngesloten reeks van heldere nachten, waarbij je je dus eigenlijk haast “verplicht” zou gaan voelen om toch maar ELKE nacht te gaan….want ja…”het kan zo weer voorbij zijn” en dan is het weer gewoon ouderwets “astronomisch wachten en chagerijnig tandhakken onder Meteo-moeder’s paraplu”!!!

Afijn…..het ging heel lekker in Zuid Frankrijk…maarre…ook 1200 kilometer noorderlijker in “les pays bas” mag er op dit moment bepaaldelijk niet geklaagd worden als het gaat om het genieten van het “astronomische buitengebeuren”. Afgelopen vrijdag ben ik, ge-inspireerd door dat verdraaid kekke foto’tje van M46 met die twee schattige planetaire neveltjes geschoten door waarde collega paul, ook maar weer eens op pad geweest naar de sterren.

OK…..M46 bleek bij aankomst op de waarneemplek een beetje te hoog….nou ja…in dit specifieke geval….te laag gegrepen. De open sterrenhoop M46 is te vinden in het sterrenbeeld Puppis en dat sterrenbeeld komt op “Hollandse breedten” niet echt hoog boven de horizon, gelegen een beetje links van Sirius, de hoofdster van de Grote Hond. Aangezien de Grote Hond vanuit deze streken in April bij het donker worden al dicht boven de westelijke horizon te vinden is, was dit object dus uitgesloten….en dus..over naar “plan B” en wel in de vorm van Messier 91, een allerschattigst “s-vormig balkspiraal melkwegstelsel” flink wat hoger aan de hemel te vinden in het sterrenbeeld Coma Berenices, ook leuk!!

Share
Over Jan Brandt

Comments

  1. Paul Bakker zegt

    Ha ha, jan, herkenbaar verhaal!
    “Gelukkig” trekt er sluierbewolking binnen vanavond. Je kan rustig gaan slapen.

  2. Jan Brandt zegt

    Ha die Paul,
    Hihi..ben blij om te horen dat ik niet de enige ben met een latente astrofotografische burn out!!
    Heb trouwens nog een “lastig aspect” ontdekt en dat is het hebben van meerdere telescopen…..welke te keizen voor een nachtje uit….aarrgghhhh, zo’n moeilijke beslissing soms!!

Laat een antwoord achter aan Paul Bakker Reactie annuleren

*