28 maart 2024

Wat wordt het volgende doel van New Horizons? 2014 MU69 of 2014 PN70?

Credit: NASA/JHUAPL/SWRI

Bijna een week geleden vloog de Amerikaanse New Horizons sonde na een tocht van 9,5 jaar vlak langs Pluto en z’n vijf manen, een flyby die we de dagen erna in alle glorie met detailfoto’s hebben kunnen bewonderen. New Horizons’ negen dagen durende ‘close-approach phase’ eindigde donderdag 16 juli en in die periode werd maar liefst 50 gigabyte aan data vergaard, waarvan we door de trage verbindingssnelheid van 1 kb/s nog maar 2% binnen hebben zien druppelen. Die verbinding gaat binnenkort omhoog naar 2 kb/s, maar dan nog gaat het maanden duren voordat alles binnen is. Als dat gebeurd is dan is de Pluto-missie van de New Horizons over en begint ‘ie aan z’n volgende fase, de KBO-missie, de missie waarbij een Kuiperbelt Object zal worden bestudeerd, een uit steen en ijs bestaand object in de Kuipergordel, voorbij de baan van de achtste planeet van ons zonnestelsel, Neptunus. Ze worden ook wel Transneptunische objecten (TNO’s) genoemd.

New Horizons tijdspad. Helemaal links de missie naar een KBO. Credit: NASA/JHUAPL/SwRI

Er waren in eerste instantie drie potentiële doelen daarvoor, alle drie ontdekt met de Hubble ruimtetelescoop, maar van die drie is er eentje afgevallen (KBO 2014 OS393, oftwel PT2), de twee resterende objecten zijn:

  • KBO 2014 MU69, door Hubble 1110113Y genoemd en door New Horizons 11 of PT1 (‘Potential Target 1’)
  • KBO 2014 PN70, door Hubble g12000JZ genoemd en door New Horizons G1 en PT3

KBO 2014 MU69 oftewel PT1, gefotografeerd door Hubble. Credit: NASA/JHUAPL/SwRI

Beiden liggen ongeveer 1,6 miljard km voorbij de baan van Pluto en de verwachting is dat de new Horizons daar ergens in 2019 zal arriveren, januari 2019 in het geval van PT1 en juni 2019 in het geval van PT3. PT1 is tussen 25 en 45 km in doorsnede, PT3 is ergens tussen de 30 en 120 km in doorsnede, beiden dus een stuk kleiner dan Pluto, waarvan de New Horizons kon meten dat die 2370 km in doorsnede is. Ergens komende herfst zal de NASA een besluit moeten nemen welk van de twee objecten het precies gaat worden, want er zal dan koers moeten worden gezet naar het nieuwe doel en dat betekent een baanmanoeuvre. Dat kost niet alleen brandstof voor de New Horizons, maar ook geld voor de verdere missie en ook daar zal de NASA nog een besluit over moeten nemen. Als dat groen licht krijgt kan begin 2017 de New Horizons Extended Mission starten, als alles rondom Pluto is afgesloten. Op dit moment heeft PT1 de beste papieren in huis om gekozen te worden. Laten we kijken of ‘ie het ook echt gaat worden. Bron: Space.com.

Share

Comments

  1. Enceladus zegt

    Even voor mijn beeld: er zijn toch naar alle waarschijnlijkheid veel meer KBO’s dan wij nu weten? Lopen we niet het risico dat New Horizons er eentje op zijn pad treft waarvan wij het bestaan nog niet afwisten?

    En zo ja, maakt de sonde dan bijvoorbeeld onderweg ieder uur een foto om vervolgens met een bepaalde techniek zelf te kunnen bepalen of hij mogelijkerwijs iets heeft ontdekt en snel meer foto’s te kunnen maken?

    En waar ik ‘risico’ zei is dat natuurlijk ook letterlijk, want een botsing valt immers niet uit te sluiten. Mochten we op een dag ineens niets meer van de sonde horen, dan lijkt me dat hij op pijnlijke wijze zelf een nog onbekende KBO heeft ontdekt.

    groet,
    Gert (Enceladus)

  2. Ja er zijn meer KBO’s bekend dan PT1, 2 en 3. Na Pluto was KBO 1992 QB1 de eerste die ontdekt werd, dat was in 1992. Daarna zijn er meer dan duizend ontdekt, waarvan hier een lijstje is met de helderste daarvan. Sommige van die KBO’s hebben zelfs manen. Ik denk dat de New Horizons zich concentreert op PT1 en PT3 omdat die redelijk in z’n huidig route liggen, terwijl voor al die andere KBO’s veel meer koerscorrecties moeten plaatsvinden. [Update tien minuten later: ik heb even zitten zoeken naar de complete lijst van KBO’s of TNO’s, Dat blijken er al meer dan 1200 te zijn, hier te vinden]

  3. Obelix zegt

    1200 KBO reeds ontdekt, maar de complete lijst van Objecten in de KB (groter dan 100km) schat men op wel 100.000 stuks.
    Als men ook al het Gruis meetelt (> 100km), schat men het aantal ‘komeetachtige brokjes’ op miljarden.

    Voor het voortbestaan van de ‘New Horizons’ maakt het misschien niet eens zoveel uit of het enerzijds geraakt wordt door een zandkorrel of ijsbal-kogel of anderzijds dat het te pletterslaat op een 100km grote komeet.

    Maar hoe groot is die kans eigenlijk?
    Het aantal KB-objectjes is vergelijkbaar met het aantal mensen op Aarde. Als je flink je best doet, is het best mogelijk om nooit (meer) een ander mens tegen te komen… (je moet wel gek zijn, maar het kan)
    De totale ruimte waar de KB zich bevindt is echter enorm veel groter dan het oppervlak van de Aarde.
    De dichtheid van Objectjes in de Kuiper Belt is ‘gewoon’ ontzettend laag.
    De kans op impact is navenant heel klein.

    Groet, Paul

    NB ik denk dat de NH niet continue vooruitkijkt, sommige gruis deeltjes is zo klein en komen toch van recht of links… Als NH het ziet en de koers berekend…, is het al te laat. 😀

  4. Let op – opa vertelt. Toen Pionier 10 en 11 naar Jupiter vlogen werd er oprecht gevreesd voor hun overlevingskans in de planetoïdengordel voorbij Marsl. Nu passeren ruimtescheejesze fluitend hele ringesysteee
    Volgens mij is het grootste risico ruimteschroot rond de aarde.Tegens ben ik van mening dat onbemande apparatuur alles kan wat bemande capsules, stations, shuttles en wat dies meer zij kunnen, alleen goedkoper,beter en minder gevaarlijk.

    groet,K

    • Dat laatste ben ik niet met je eens Koos. Als er op dit moment astronauten op Mars waren, dan wisten we al of er wel of geen leven is. Mensen zijn flexibel, die rijdende robots kunnen alleen maar dat waar ze voor gebouwd en geprogrammeerd zijn.

      groet,
      Gert (Enceladus)

Speak Your Mind

*