29 maart 2024

Zó zou Planeet Negen er uit kunnen zien

Een model van Planeet Negen (credit: Christoph Mordasini + Linder)

Dat er een negende planeet ergens in de buitenregionen van het zonnestelsel moet zijn werd in januari geopperd door de sterrenkundigen Konstantin Batygin en Mike Brown (California Institute of Technology in Pasadena). Sindsdien lijkt er wereldwijd een ware ‘Planeet Negen hausse’ aan de gang te zijn, waarbij iedereen iets wil roepen over de – vooralsnog – hypothetische planeet, zoals dat de planeet door onze zon gestolen zou zijn van een andere ster en dat ‘ie verantwoordelijk zou zijn voor de massa-extincties in het verre verleden op aarde. En wat dacht je hier van, versch van de persch: Christoph Mordasini en zijn student Esther Linder (Universiteit van Bern), experts in de evolutie van planeten, komen deze week met een model van Planeet Negen, een beschrijving van hoe zij op basis van (exo-)planeetmodellen denken dat de planeet er uit ziet. Batygin en Brown hadden al berekend dat Planeet Negen zo’n tien aardmassa’s zwaar moet zijn. Mordasini en Linder denken dat de planeet een straal van 3,7 aardstralen heeft en dat z’n oppervlaktetemperatuur -226 °C (47 K) is, hetgeen ‘m een kleine variant van de ijsreuzen Uranus en Neptunus maakt. Planeet Negen moet een ijzerkern hebben die sinds de vorming 4,6 miljard jaar geleden nog steeds aan het afkoelen is. Die kern (3700 K) geeft nog steeds warmte af, zonder die warmte zou het -263 °C moeten zijn, een stuk kouder. Die warmte maakt ‘m extra helder in het midden- en verre infraroodgedeelte van het spectrum. Berekeningen geven aan dat Planeet Negen visueel ergens tussen magnitude +20 en +22 moet zijn, maar in het verre infrarood is ‘ie veel helderder: +11m maar liefst. Dat biedt mogelijkheden om deze planeet met toekomstige telescopen, zoals de Large Synoptic Survey Telescope, die gebouwd gaat worden bij Cerro Tololo in Chili, te ontdekken. Bron: NCCR.

Share

Comments

  1. Als er zo ver weg nog planeten zijn, in dit geval planeet 9? kan het ook manen hebben, en als planeet 9 nog warmte afstraalt kan er mogelijk ook leven op die manen zijn, of beter toen planeet 9 heter was, een kleine warmtebron een uitdovende kleine ster met eigen planeten, en niet eens zo ver weg….

    • Olaf van Kooten zegt

      Als Planeet 9 bestaat dan is de kans groot dat-ie manen heeft. Die zullen niet leefbaar zijn aan het oppervlak, dat zijn de manen van Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus immers ook niet. Misschien dat een maan van Planeet 9 door getijdenkrachten onder het oppervlak gunstige omstandigheden heeft, maar ik zou er mijn geld niet op inzetten 😛

  2. Obelix zegt

    Een dergelijke ‘9e planeet’ hoeft uiteraard helemaal niet bij de zon te zijn geëvolueerd.

    Vorig jaar rond deze tijd stond er in de AstroBlogs nog een interessant artikel over de ‘ster van Scholz’, die 70.000 jaar geleden nabij sol stond.
    Heel misschien zijn er toen wel planeten uitgewisseld, als zijnde een relatiegeschenk. 😉 😀
    Als er zo-eentje nu in een verre baan van sol geparkeerd staat, kan die toch ‘allerlei’ eigenschappen hebben?

    [ Of tijdens een ontmoeting met een andere ster, dan wel een ingevangen zwerfplaneet… ]

    http://www.astroblogs.nl/2015/02/17/70-000-jaar-geleden-vloog-de-ster-van-scholz-door-de-oortwolk-van-het-zonnestelsel/

    Groet, Paul

    • Enceladus zegt

      In het geval Planeet IX pas sinds 70.000 jaar deel uitmaakt van ons zonnestelsel, is de planeet mogelijk pas aan zijn derde of vierde rondje om de zon toe. Het lijkt me dat we dan nog flink wat verstoringen in de banen van de andere planeten mogen verwachten, want de boel zou dan vast nog niet alweer stabiel zijn geworden.

      groet,
      Gert (Enceladus)

      • Obelix zegt

        Op ‘die’ afstand en met een ‘dergelijk’ lage massa…
        Volgens mij zijn we beiden instaat om te berekenen dat
        – de invloed op de gasreuzen te verwaarlozen is,
        – de invloed op de binnenplaneten niet eens uit te drukken is in reële getallen. 😉

        Groet, Paul

        De effecten op objecten in de Kuipergordel zijn uiteraard anders, en dat is volgens mij dan ook precies wat men waarneemt. 😉

  3. hm sterren op ramkoers , zouden dat de eerste sterren zijn van onze buur melkwegstelsel?

    Of hebben de sterren van onze eigen Melkweg verschillende baan snelheden, of dat sterrenbanen af en toe met een andere sterrenbaan kruist die een andere snelheid heeft.

    ???

    Wat ik mij ook afvraag hoe snel stevenen wij af naar het centrum via omloop?
    Waar ook steeds meer sterren samen komen

    • Reijer zegt

      De zon stevent niet af op het centrum van de Melkweg, hij draait gewoon z’n rondje in ongeveer 220 miljoen jaar.

    • Monique zegt

      Citaten:”hm sterren op ramkoers, zouden dat de eerste sterren zijn van onze buur melkwegstelsel?” en “Of hebben de sterren van onze eigen Melkweg verschillende baan snelheden.”

      Ed, weet je dat het in ons Melkwegstelsel (met hoofdletter M) niet ‘wemelt’ van de sterren? Proxima Centauri, is de ster die het dichtst bij de zon staat (4,22 lichtjaar) Dat is meer dan 2 dagen fietsen (gekheid)

      Stel je hebt een muntje met antimaterie dat 1/10 van een ons antimaterie aan energie bevat (genoeg om zestig keer de Space Shuttle te kunnen lanceren)
      Een buitenaards ruimteschip heeft zo’n 30 tanks nodig om van hier naar daar te reizen.Smiley (gekheid, maar toch)

      Hoezo ramkoers?

      • ik kijk ver vooruit Monique als melkwegstelsel Andromeda die op ramkoers ligt met onze Melkwegstelsel ^^) de Melkweg, stel dat de buitenste grens al genaderd is, en zo af en toe nu al enkele sterren in onze Melkweg komen… , naar verloop van tijd ( miljoenen jaren ) zal dit in aantal van dichtheid alleen maar toenemen, denk ik, maar stel dat er daardoor afwijkende sterren koersen? zijn waar te nemen.
        ( ?koersen, lees…, richting en snelheid die afwijkend zijn met onze sterren baan omloop om de Melkweg.)

        ( … ik denk dat …^^)
        En ja onze sterren hebben een omloop om het centrum heen, maar deze sterren vallen denk ik wel via een spiraal-baan uiteindelijk steeds dichter naar het centrum, na tig keren in omloop te zijn geweest om het centrum, komen deze sterren langzaamaan wel steeds dichter naar het centrum, en versnellen in omloop, deze sterren die dan mogelijk hierdoor ook zwaarder worden naarmate ze steeds dichter het centrum koersen. ( ? door o.a. ouder worden, en zwaardere elementen omzetten )
        Ook als deze sterren met name deel uitmaken van de spiraal armen, denk ik dat ze dan sterker worden aangetrokken door onderlinge zwaartekrachten van alle sterren in die spiraal arm elkaar vast houden in die baan en dat eindigt in het centrum, ….( spiraal armen die eigenlijk fysiek begint vanaf het centrum. )

        En het centrum wordt ook steeds zwaarder, en compacter met sterren dichtheid… dus plus plus plus… ..
        als de buitenste sterren in omloop na verloop van tijd ( miljarden eeuwen ) steeds sterker naar het centrum worden aangetrokken, zal dit denk ik ook steeds sneller gaan, naarmate ze dichter het centrum geraken.

    • Onze buur – het Andromedasterrenstelsel – staat trouwens zowat 2,5 miljoen lichtjaar van ons af. Duurt nog een hele poos voor z’n “eerste sterren” bij ons zijn.
      De sterren die tot vlakbij (een lichtjaartje of zo) het zonnestelsel komen, zijn gewoon sterren uit de buurt, zeg maar om de hoek, of twee straten ver. Soms komen ze ons straatje in.

Speak Your Mind

*