28 maart 2024

Bestaat donkere materie uit ‘oer-zwartegaten’?

Illustratie van de versmelting van twee zwarte gaten. Credit: NASA/SXS Lensing

Volgens astrofysicus Alexander Kashlinsky van NASA’s Goddard Space Flight Center bestaat de donkere materie in het heelal uit zwarte gaten die tijdens de oerknal al zijn ontstaan. Volgens sommige theorieën konden er tijdens de geboorte van het heelal kleine ‘oer-zwartegaten’ gevormd worden, die vervolgens een belangrijke rol speelden bij de evolutie van de groteschaalstructuur van de kosmos en de geboorte van sterrenstelsels.In een artikel in Astrophysical Journal Letters oppert Kashlinksy nu dat zulke oergaten relatief zwaar geweest kunnen zijn: enkele tientallen malen zo zwaar als de zon. Een groot aantal van dergelijke objecten in de jeugd van het heelal zou een verklaring kunnen vormen voor de onregelmatige helderheidsverdeling van de kosmische infrarood-achtergrondstraling en de kosmische röntgenachtergrondstraling. Beide vormen van achtergrondstraling vertonen een vergelijkbare (en ogenschijnlijk onderling samenhangende) helderheidsverdeling, die met andere objecten zoals sterren slecht verklaarbaar is.De botsing van twee zwarte gaten met massa’s van 29 en 36 zonsmassa’s, waarvan het Amerikaanse LIGO-observatorium vorig jaar zwaartekrachtgolven detecteerde, zou dan de versmelting van twee van zulke oergaten geweest kunnen zijn; de twee zwarte gaten waren zwaarder dan je zou verwachten wanneer ze ontstaan zouden zijn bij supernova-explosies. Bron: Astronomie.nl.

Share

Comments

  1. rudiev zegt

    Waarom nemen we daar niets van waar in het elektromagnetisch spectrum? Ze kunnen toch niet allemaal verborgen blijven? Of gaat dat op in de achtergrond straling?

  2. Volgens de auteurs zou dit donkere materie deels kunnen verklaren, niet geheel.

    Geheel gaat niet lukken. Neem de massa van alle normale materie van de Melkweg. Hoeveel DM hebben we dan, zeg 4 x zoveel. Deel die massa van de DM door de gemiddelde massa van die oergaten (bovenwaarde daarvan is 30 Zonmassa’s?)…..in het gunstigste geval kom je dan op miljarden van die oergaten…..maar als de “hogere” schattingen van de massa van de Melkweg kloppen zit je zo op een benodigde tientallen miljarden van die oergaten.

    Het is niet makkelijk omdat het gros van de Melkweg niet makkelijk waar te nemen is. Het kost al veel moeite om het centrum waar te nemen en de banen van wat sterren om het supermassieve zwarte gat in kaart te brengen. Laat staan wat erachter ligt. Zo goed als alle foto’s die ze presenteren als een foto van de Melkweg, laat amper meer zien als de spiraal-arm die tussen ons en het centrum ligt. Uiteraard kan je voor het gemak aannemen dat wat we om ons heen zien representatief is voor het hele stelsel. Maar het maakt het zoeken naar DM-daders wel lastiger….oergaten, stellar zwarte gaten, bruine dwergen, uitgebluste sterren, de planeten die we erbij kunnen tellen (ok, amper 0,2% van de massa van de moederster, …maar alle beetjes helpen), dubbelsterren zo dicht op elkaar dat we ze nu nog als “1” ster tellen.

    Dan is er nog het n-body probleem. Als ze beter begrijpen hoe zwaartekracht werkt in een groot systeem zoals de Melkweg kan het ook veel teniet doen aan de behoefte van DM.

Laat een antwoord achter aan K.J. Reactie annuleren

*