29 maart 2024

Oppervlak van Mars blijkt (nog) giftiger dan gedacht

Credit: NASA

De kans dat we ooit leven zullen aantreffen aan het oppervlak van de Rode Planeet is zojuist een stuk kleiner geworden. Het blijkt namelijk dat zoutmineralen die aanwezig zijn op Mars funest zijn voor microben. In een laboratoriumtest op aarde is immers gebleken dat zogenaamde perchloraten dodelijk zijn voor een algemene bacteriesoort. Gelukkig zijn perchloraten alleen ‘actief’ bij een hoge temperatuur, terwijl het op Mars heel koud is.

Helaas is gebleken dat de giftige substantie ook door UV-straling geactiveerd kan worden en daar heeft Mars bepaald geen gebrek aan. Perchloraten zijn niet het enige probleem waar microben mee te kampen hebben op de Rode Planeet. Ook allerlei andere substanties, zoals waterstofperoxide en rood ijzeroxide, hebben een zeer negatief effect op levende cellen – om maar te zwijgen over de UV-straling op zich!

Natuurlijk heeft men de effecten slechts op één bacteriesoort kunnen testen, zodat het allerminst zeker is dat perchloraten voor alle bacteriën dodelijk zijn. Aanvullend onderzoek is daarom zeker noodzakelijk. Zelfs als zou blijken dat perchloraten voor de meeste (aardse) microben dodelijk zijn, betekent dat weinig voor eventueel aanwezige bacteriën die onder het oppervlak leven.

Het is daarnaast natuurlijk volstrekt mogelijk dat Martiaanse microben geëvolueerd zijn om de negatieve effecten van perchloraten te mitigeren. Overigens heeft het geheel één groot voordeel: het is onwaarschijnlijk dat de Marsrovers en -landers de Rode Planeet ooit besmet hebben met aards leven 🙂

Bron: Phys.org

Share

Comments

  1. Obelix zegt

    – Laten Perchloraten nu goed oplosbaar zijn in water…
    Als op Mars in een verleden toch her en der waterstromen zijn geweest, dan is op die plekken misschien het perchoraat-zout ook wel weggewassen.

    – ‘Mars-flora’ aan het oppervlak krijgt uiteraard wel die bats Uv-licht om de oren, met of zonder zouten, is dat sowieso niet een prettige omstandigheid om leven aan de praat te houden.
    (Op aarde hebben we een Uv-filter in de vorm van atmosfeer… , dat mist Mars wel natuurlijk.)

    – Ooit heb ik eens een artikel op het web gelezen, (kan het nu niet meer zo snel vinden,) dat men een test heeft gedaan op volle/open zee, waar te weinig leven zat. Men meende dat het (deels?) kwam doordat er te weinig(!) Fe-ionen waren. Voor de test heeft men juist ijzeroxide (poeier?) in zee gestort.
    Roest is kennelijk niet altijd een ‘probleemstof’ voor levende cellen.
    [ Meen dat de test geen gunstige resultaten gaf. Iets met meetbaarheid….? ]

    = = =
    Ik stel voor dat we gewoon even afwachten tot de eerste menselijke kolonisten op Mars zijn…. zo rond 2025?
    Misschien worden ze lokaal wel aan gevallen door een Roestbruine Beer.
    Of is het oppervlak bedekt met de cellen van het ‘monster’ van Nemesis van Isaac Asimov.

    Groet, Paul

    • Olaf van Kooten zegt

      Je haalt een aantal goede punten aan – en even ter aanvulling van je eerste punt: men heeft natuurlijk van die pekelstroompjes gevonden aan kraterwanden…..deze zullen tjokvol zitten met perchloraten en dus waarschijnlijk geen leven bevatten 🙁

  2. Ben Dijkhuis zegt

    Het bewijs luidt dus dat ‘gewone’ aardse bacteriën niet op Mars kunnen overleven. Het is inderdaad niet uitgesloten dat bepaalde extremofiele bacteriën op Mars hebben kunnen overleven. Misschien ook ‘extremofiele’ hogere levensvormen?

  3. Dan zullen die Marskrabben ook wel niet om te (vr)eten zijn…
    Da’s nou echt een domper 🙂

  4. Het enige voordeel aan perchloraten is, denk ik.
    Dat je er in noodgeval, relatief makkelijk zuurstof uit kunt halen.
    Zouden er OOIT Astronauten op mars gaan rondlopen.
    En zich daar willen vestigen..

Speak Your Mind

*