Voetnoten
↑1 | door de getijdewerking binnen de waarnemingshorizon zal je lichaam langzaam maar zeker uiteen worden getrokken tot een lange draad materie, gelijk een heerlijk hapje Spaggetti Bolognese 😉 |
---|---|
↑2 | wanneer dit plaatsvindt hangt ook van de massa van het zwarte gat af: hoe zwaarder het zwarte gat des te langer het duurt voordat je iets merkt van de getijdewerking |
Interessant artikel waar ik één enkele bemerking bij heb:
Wanneer men het over zwarte gaten heeft, meer bepaald voorbij de waarnemingshorizon, dan past men toch steeds de normale wetten van de fysica toe.
Dat lijkt me niet logisch.
Theoretisch kan de snelheid niet groter zijn dan die van het licht. Toch is dat zo voorbij de waarnemingshorizon. Volgens mij valt er dan ook niet meteen te theoriseren over wat je al dan niet zou kunnen doen in dat gebied. De natuurkundige wetten van dat gebied zijn ons immers onbekend.
Maar ook binnen de waarnemingshorizon blijven de natuurwetten van kracht en binnen de kaders van de algemene en speciale relativiteitstheorie hebben Lewis en Kwan hun berekeningen gedaan. Het is pas bij de singulariteit dat de huidige natuurwetten niet meer opgaan. En voor alle duidelijkheid: ook Lewis en Kwan zeggen dat ontsnappen niet meer aan de orde is. Hun artikel gaat alleen over de vraag hoe je zo lang mogelijk uit de greep van die singulariteit kunt blijven.