Kortstondige uitbarsting van radiostraling gezien

Sterrenkundigen van de Swinburne Universiteit (Australië) en de West Virginia Universiteit (VS) hebben buiten onze Melkweg een kortstondige uitbarsting van radiogolven gezien. De uitbarsting duurde slechts 5 milliseconden, maar was ongewoon fel. Het was dan ook met veel geluk dat de sterrenkundigen, die onder leiding stonden van Matthew Bailes ^[1]Zie de foto waarop hij staat. Op de achtergrond een model van de radiogolf-uitbarsting., de uitbarsting zagen. Ze onderzochten eigenlijk radiostraling van snel ronddraaiende neutronensterren, de compacte kernen van zware sterren die als supernovae uit elkaar geknald zijn. Uit de waarnemingen van de uitbarsting blijkt dat het object dat deze uitbarsting veroorzaakte niet groter kan zijn dan 1.500 km en dat het zich buiten de Melkweg moet bevinden. Het object bevindt zich aan de hemel drie graden van de Kleine Magellaanse Wolk. Er wordt niet gedacht aan een fysieke relatie van het object met het Melkwegstelsel of de Kleine Magellaanse Wolk, een begeleider van de Melkweg. Er zijn nu twee theorieën die pogen de waargenomen uitbarsting te verklaren:

• Twee neutronensterren zijn op elkaar geknald. Dit model is al bekend als oorzaak voor de gammaflitsers, maar het is tot nu toe nog niet in verband gebracht met radiostraling
• Een zwart gat is aan z’n einde gekomen. In m’n zomerserie over het einde van alles heb ik één van de afleveringen gesproken over de verdamping van zwarte gaten. Op het laatst zal die verdamping erg snel gaan en dat zou met een uitbarsting van radiogolven kunnen zijn.

Zo’n dertig jaar geleden werden met de Vela-satellieten voor het eerst de gammaflitsen gezien, de kortstondige uitbarstingen van energierijke gammastraling. Wellicht dat met deze nieuwe ontdekking een nieuwe categorie is ontdekt: die van de kortstondige uitbarstingen van radiogolven. Mmmm, wanneer volgen de infrarood,- zichtbaar licht, microgolf- en UV-uitbarstingen? 🙂 Een artikel over het gebeuren verscheen gisteren in de online Science Express. Bron: Swinburne Universiteit