Credit: Via YouTube
Mooi onderwerp voor kerstavond lijkt mij:
het noorderlicht. Dit welbekende verschijnsel, dat we ook kennen als aurora borealis (noorderlicht) en aurora australis (zuiderlicht voor onze medelezers op ’t zuidelijk halfrond), is onderzocht door de NASA met het zogenaamde
Time History of Events and Macroscale Interactions during Substorms (THEMIS)-systeem. THEMIS zijn een aantal camera’s op Aarde samen met vijf mini-satellieten, die 8 maanden geleden werden gelanceerd en die gezamelijk beter presteren dan één enkele satelliet. Uitkomst van het onderzoek is dat magnetische ‘kabels’, bundels van lange gevlochten magnetische veldlijnen, de verbinding vormen tussen het noorderlicht en de zonnewind. De kabels kanaliseren gedurende korte perioden de deeltjes van de zonnewind en zorgen er voor dat de deeltjes gebundeld én versterkt in hun energie in bepaalde delen van de atmosfeer terechtkomen. Daar zijn ze dan zichtbaar als noorderlicht. Een dergelijke magnetische kabel, maar liefst 70.000 km boven het aardoppervlak en zo’n 12.000 km lang (!), werd voor het eerst waargenomen op 20 mei 2007. Op die hoogte is de magnetopauze van de aardatmosfeer gelegen, de plaats waar het aardmagnetisch veld botst met de zonnewind. Meer info vind je op
de THEMIS-website. Zo, en nou ga ik es effe beginnen met de voorbereidingen voor kerst. Geen idee of ik komende dagen nog blogjes kan schrijven. Fijne dagen alvast! 😆 Bron:
NASA/Themis.
