- we zijn kennelijk toch de enige intelligente wezens in de Melkweg/het heelal;
- buitenaardse wezens zijn er wel, maar kennelijk hebben ze zich allemaal op zo’n wijze ontwikkeld dat ze onzichtbaar zijn voor onze instrumenten (men spreekt soms wel van een technologische singulariteit);
- buitenaardse wezens zijn er wel, maar er treedt kennelijk een soort van kosmische blokkade op waardoor ze óf vernietigd worden óf ze slechts in beperkte gebieden in de Melkweg voorkomen.
Sinds Copernicus weten we dat we geen bijzondere plek meer innemen in het heelal. Op grond van het feit dat onze plaats en tijd in het heelal willekeurig schijnen te zijn lijkt de 1e reden hierboven, dat we de enige intelligente wezens zijn, niet aannemelijk. De tweede reden lijkt ook niet echt aan de orde te zijn. Waarom zouden álle buitenaardse wezens zich zo ontwikkelen dat ze állemaal volkomen onzichtbaar zouden zijn voor onze instrumenten? Vanwaar die Great Silence? De derde reden lijkt de meest aannemelijke: bij alle buitenaardse beschavingen treedt een soort van kosmische blokkade op, die verhindert dat ze verder expanderen in de Melkweg. Dat zou dan direct de oplossing zijn van Fermi’s paradox. Wat die blokkade precies is is uiteraard de vraag, maar als je m’n dossier Het Einde van Alles leest, waarin onder andere wordt ingegaan op het einde van de mensheid, dan is het niet zo moeilijk dingen te verzinnen die zo’n blokkade veroorzaken. Afijn, leuk onderwerp voor discussies bij de kerstboom. Ik kom er vast en zeker nog een keertje op terug. Ik ga de rollade in de pan doen. 😆 Bron: Daily Galaxy.
Voetnoten
↑1 | In onze Melkweg zijn er zo’n 250 miljard sterren en in het gehele heelal moeten er naar schatting zo’n 7 x 1022 sterren zijn. |
---|
Misschien willen ze hun aanwezigheid niet kenbaar maken, hebben ze geen interesse voor ons, of zijn simpelweg zo ver gevolueerd dat we uberhaupt niet met ze kunnen communiceren.
Je stapt toch ook niet naar een mierenheuvel met de verwachting dat hun snappen dat we mensen zijn.