Is there anybody out there?

Aan deze bekende kreet van Pink Floyd moest ik denken toen ik gisteren een bericht las op Daily Galaxy over de vraag of we alleen zijn in het heelal óf dat er ook andere intelligente wezens zijn? Op grond van het aantal sterren in het heelal ^[1]In onze Melkweg zijn er zo’n 250 miljard sterren en in het gehele heelal moeten er naar schatting zo’n 7 x 10²² sterren zijn. en het aantal planeten wat daar omheen cirkelt moet je wel tot de conclusie komen dat de waarschijnlijkheid dat er andere intelligente wezens zijn groot is. Maar waarom zien we ze niet? Waarom hebben we nog nooit een signaal opgevangen van dergelijke wezens? Die paradox tussen de hoge waarschijnlijkheid dat er intelligent leven buiten de Aarde in het heelal bestaat en het gebrek aan bewijs daarvan heet de Fermi paradox. Genoemd naar de beroemde natuurkundige Enrico Fermi, die er ergens in 1950 tijdens een lunch met collega’s op wees. “Where are they?” vroeg hij zich hardop af. In 1982 kwam Gen David Bin met een vervolgvraag: waarom is het zo stil? Waarom horen we geen radiosignalen van buitenaardse beschavingen? Hij sprak van The Great Silence. Onlangs hebben B.Vukotic en M.Cirkovic (Astronomisch Observatorium in Belgrado) berekend dat de gemiddelde leeftijd van aardachtige planeten in de melkweg zo’n 1,8 miljard jaar lánger is dan de leeftijd van de Aarde zelf. Buitenaardse wezens moeten dus volgens deze berekening al 1,8 miljard jaar langer bestaan. 😯 De mensheid heeft er zo’n 10.000 jaar over gedaan om zich tot ‘beschaving’ te ontwikkelen, beginnend bij de ontdekking van landbouw. De laatste vijftig jaar van die 10 millennia kennen we ruimtevaart en dat heeft ons tot de rand van het zonnestelsel gebracht. Waar zouden we zijn als we ons op deze wijze nog eens 1,8 miljard jaar verder ontwikkelen? Buitenaardse beschavingen moeten met zo’n voorsprong in de tijd toch ook inmiddels bij ons hebben aangeklopt? En toch zien we ze niet. Kennelijk is er iets aan de hand waardoor we ze niet opmerken:

• we zijn kennelijk toch de enige intelligente wezens in de Melkweg/het heelal;
• buitenaardse wezens zijn er wel, maar kennelijk hebben ze zich allemaal op zo’n wijze ontwikkeld dat ze onzichtbaar zijn voor onze instrumenten (men spreekt soms wel van een technologische singulariteit);
• buitenaardse wezens zijn er wel, maar er treedt kennelijk een soort van kosmische blokkade op waardoor ze óf vernietigd worden óf ze slechts in beperkte gebieden in de Melkweg voorkomen.

Sinds Copernicus weten we dat we geen bijzondere plek meer innemen in het heelal. Op grond van het feit dat onze plaats en tijd in het heelal willekeurig schijnen te zijn lijkt de 1e reden hierboven, dat we de enige intelligente wezens zijn, niet aannemelijk. De tweede reden lijkt ook niet echt aan de orde te zijn. Waarom zouden álle buitenaardse wezens zich zo ontwikkelen dat ze állemaal volkomen onzichtbaar zouden zijn voor onze instrumenten? Vanwaar die Great Silence? De derde reden lijkt de meest aannemelijke: bij alle buitenaardse beschavingen treedt een soort van kosmische blokkade op, die verhindert dat ze verder expanderen in de Melkweg. Dat zou dan direct de oplossing zijn van Fermi’s paradox. Wat die blokkade precies is is uiteraard de vraag, maar als je m’n dossier Het Einde van Alles leest, waarin onder andere wordt ingegaan op het einde van de mensheid, dan is het niet zo moeilijk dingen te verzinnen die zo’n blokkade veroorzaken. Afijn, leuk onderwerp voor discussies bij de kerstboom. Ik kom er vast en zeker nog een keertje op terug. Ik ga de rollade in de pan doen. 😆 Bron: Daily Galaxy.