Credit: NASA
Ik blijf even bij Mercurius. De planeet die het dichtste bij de Zon staat heeft gemiddeld een temperatuur tussen 350 tot 425
oC. Behoorlijk broeierig, nietwaar? En toch zijn er vermoedens dat er ijs op Mercurius kan voorkomen. Ja, je leest het goed: IJS! Theoretisch is het mogelijk dat daar ijs voorkomt . Mercurius draait langzaam om haar as. Eén rotatie per 58 dagen 15 uur 30 minuten. Da’s dus één Mercuriusdag. En Mercuriusjaar duurt 88 dagen, d.w.z. dat de planeet er zo lang over doet één rondje om de Zon te maken. Gecombineerd levert dat op dat een bepaald punt aan de nachtzijde er 176 dagen over doet om weer precies op dat punt uit te komen. ’s Nachts kan de temperatuur op Mercurius dalen tot -183
oC. Dat komt door het (bijna) ontbreken van een atmosfeer, net zoals op de Maan . Op de polen van Mercurius (zie de foto van zo’n pool genomen door de Messenger) komen kraters voor waarvan de bodem nooit het zonlicht zien.
En daar zou zich wel eens ijs kunnen bevinden. Het ijs zou daar na inslagen van kometen kunnen zijn gekomen. In die kraters heeft men met radarstations op Aarde
een verhoogde reflectiviteit waargenomen, waaronder de zogenaamde
Chao Meng-Fu krater. Het zou overigens niet per sé van ijs hoeven te zijn. Een andere mogelijkheid is dat er zwavel op de bodem van die kraters ligt. Afijn, wie weet dat de waarnemingen van de Messenger een licht werpen op deze interessante gedachte. En als die ’t niet kan, dan vast
de Europese BepiColombo wel! 🙂 Bron:
Tom’s Astroblog.