Ultradichte sterrenstelsels in vroege heelal ontdekt

Een team sterrenkundigen heeft in het vroege heelal ^[1]Lees: heel ver weg verwijderd, zo’n 11 miljard lichtjaar ver weg. negen jonge, kleine sterrenstelsels ontdekt, die elk een massa van zo’n 200 miljard zonmassa’s hebben. Dat maakt deze sterrenstelsels ultradicht. Vergelijk het met een baby van 50 cm lengte, die een gewicht heeft van… 90 kilogram! 😯 Op de afbeelding hiernaast zie je een ‘gewoon’  sterrenstelsel, zoals de Melkweg, en één van die pas ontdekte compacte stelsels. De doorsnede van de stelsels is ongeveer 5.000 lichtjaar, terwijl ze net zoveel sterren bevatten als gewone sterrenstelsels. De stelsels kwamen zo´n 3 miljard na de oerknal voor. Het team, dat onder leiding stond van de Nederlandse sterrenkundige Pieter G. van Dokkum (Yale Universiteit), denkt dat de compacte sterrenstelsels de bouwstenen vormen van de grotere broers, die later in de evolutie van het heelal voorkomen. Van Dokkum, die groot liefhebber is van de auteur Harry Mulisch, denkt dat ze wellicht het hart vormen van deze latere sterrenstelsels. Omdat de compacte stelsels een zeer hoge sterdichtheid hebben zal een hypothetische planeet een andere sterrenhemel opleveren dan de hemel zoals wij die kennen. Zie dit plaatje voor een indruk daarvan. Met de Wide Field Camera 3, die in het najaar met de servicebeurt van de Hubble aan deze ruimtetelescoop zal worden geïnstalleerd, hoopt Van Dokkum’s team dat ze de gevonden compacte sterrenstelsels verder kunnen bestuderen. Bron: Eurekalert.