Hoe weerstaat Ulysses de vrieskou?

Zoals ik een maandje terug schreef blijkt de zonverkenner Ulysses nog steeds te functioneren, ondanks alle technische mankementen waar het achtien jaar oude beestje mee te kampen heeft. De radioactieve energiebron levert steeds minder stroom en warmte en omdat Ulysses steeds verder van de Zon af beweegt neemt de temperatuur steeds verder af. Ulysses zal daarmee een heuse vriesdood krijgen. Wanneer dat gebeurt is echter de vraag. Het is wel interessant om te weten op welke vernuftige wijze de wetenschappers proberen de levensduur van de Ulysses te rekken. Gisteren stond er op de achterpagina van NRC-handelsblad een interview met de bekende sterrenkundige Brian Marsden ^[1]Vooral bekend als directeur van het Minor Planet Center (MPC). Wie planetoïden en andere rotsblokken zegt die zegt Marsden., wiens carriére zo’n beetje samenvalt met die van Ulysses. Marsden vertelt dat men bijvoorbeeld de stuurraketjes van de Ulysses soms aanzet om de rotatie van de sonde te variëren. Daardoor blijft de raketbrandstof in de dunne leidingen, waar de kans op bevriezen het grootst is, niet te lang stilstaan. Ook laat men de taperecorder voor de dataopslag heen en weer spoelen, zodat een beetje wrijvingswarmte wordt opgewekt. 😯 Knap werk, toch? Toch beseft Marsden ook wel dat het allemaal uitstel van executie is. Hij verwacht binenn enkele weken het echte einde van Ulysses en dat dan alle kontakt ermee zal eindigen. Bron: NRC/Handelsblad, 12 augustus 2008.