Je zou het niet zeggen, maar dagelijks valt er tonnen aan kosmisch stof op het aardoppervlak, micrometeorieten die een doorsnede van ongeveer ééntiende millimeter hebben. Onderzoek van dr. Mathew Genge (Imperial College in Londen) heeft aangetoond dat een deel van dat kosmische stof afkomstig is van een oeroude gordel van planetoïden ergens tussen de planeten Mars en Jupiter. De vraag is natuurlijk hoe je van stof dat op Aarde ‘neerdwarrelt’ kunt zien waar het precies vandaan komt. Genge heeft daartoe ruim 600 van die micrometeorieten verzameld en zeer nauwkeurig bestudeerd op hun chemische en minerale samenstelling. Als een ware legpuzzel heeft hij de gegevens naast elkaar gelegd en gekeken welke verbanden er zijn. Vervolgens keek hij naar de chemische en minerale samenstelling van de verschillende planetoïdengordels en hij ontdekte dat er één gordel erg veel verband hield met de door hem onderzochtte stofdeeltjes: de gordel van de Koronisplanetoïden, waarvan 243 Ida het meest bekende lid is. De familie van de Koronisplanetoïden is zo’n twee miljard jaar geleden ontstaan nadat een grote planetoïde uiteenviel. Maar Genge was niet tevreden met dit resultaat en ging nog verder analyseren en daarmee ontdekte hij dat één subfamilie van de Koronisplanetoïden, twintig planetoïden die de Karinplanetoïden worden genoemd, overeenkwam met de stofdeeltjes. Die Karinplanetoïden zijn van het type chondriet-planetoïden, hetgeen betekent dat ze uit silicaatrijke gesteenten bestaan. Het kosmische stof dat Genge onderzocht bevat net als de Karinplanetoïden chondrulen, kleine (meestal niet groter dan een aantal millimeter) ronde brokstukken die ooit als gesmolten of gedeeltelijk gesmolten bolletjes materie vrij door de ruimte bewogen. Oeps, klinkt ingewikkeld, maar betekent dus dat Genge daarmee vrij nauwkeurig de bron van kosmisch stof heeft geïdentificeerd. Mmmm, ik zal m’n huishoudster vragen toch es wat voorzichtiger met het stof in m’n huis om te gaan. 😉 Bron: ScienceDaily.
