Site pictogram Astroblogs

Gammaflitser GRB 080319B had twee bundels

Credit: NASA

gammaflitser GRB 080319B heef twee bundels

Credit: NASA

Woensdagochtend 19 maart 2008 verscheen om 08.13 uur Nederlandse tijd de gammaflitser genaamd GRB 080319B in het sterrenbeeld Ossenhoeder (Boötes). Woensdagavond 10 september 2008 (19.00 uur Nederlandse tijd) verscheen Neil Gehrels van de Swift-ruimtesatelliet op een persconferentie om meer te vertellen over die gammaflitser. De NASA wijdde daar een persconferentie aan omdat het een wel héél bijzondere gammaflitser was. Niet alleen omdat het ondanks z’n afstand van maar liefst 7,5 miljard lichtjaar eventjes (˜40 seconden) met het blote oog zichtbaar was (schijnbare helderheid 5,3m), maar ook omdat de uitgezonden bundel gammastraling met een snelheid van 99,99995% van de lichtsnelheid récht op de Aarde afkwam. Een half uur voordat GRB 080319B ‘afging’ waren er al spectra gemaakt, per toeval eigenlijk. De gammaflits zelf werd op genoemd tijdstip niet alleen door de Swift waargenomen, maar óók met behulp van het Russische KONUS instrument op de satelliet Wind van de NASA. Bovendien werd de flits in visueel licht waargenomen met behulp van een automatische camera, genaamd Pi of the Sky, die zich in Chili bevindt en die vanuit Polen wordt bediend (techniek staat voor niets). Vijftien seconden ná de gammflits was de uitbarsting in visueel licht te zien en toen was de schijnbare helderheid 5,3m. Op de foto hieronder links de gammaversie en rechts de optische versie. Vandaag verschijnt in het Engelse vakblad Nature een artikel van Judith Racusin (Penn State University) en 92 co-auteurs (ahum), waarin meer details staan over de bijzonder heldere gammaflitser. Het blijkt dat er een zeer smalle ultrasnelle bundel gammalicht werd uitgezonden, zo’n 0,4° breed [1]Da’s iets kleiner dan de schijnbare diameter van de Maan. en daarnaast werd een minder energierijke bundel waargenomen die zo’n 20 keer breder was. Op de afbeelding hierboven is de nauwe bundel in het wit zichtbaar en de brede bundel in geel. Vermoedelijk hebben meer gammaflitsers zo’n tweetal van stralingsbundels, maar de kans dat de Aarde door die smalle bundel wordt geraakt is erg klein.

Gammaflitser GRB 080319B

Credit: Swift team/Penn State University/NASA.

Vermoedelijk komt slechts één keer per tien jaar zo’n nauwe bundel precies naar de Aarde toe. Zoals gezegd stond GRB 080319B 7,5 miljard lichtjaar van ons vandaan. Zou ‘ie ergens in de Melkweg zijn geëxplodeerd, bijvoorbeeld op 1.000 lichtjaar afstand, dan zouden wij hier niet meer rondlopen. De oceanen zouden verdampt zijn, de atmosfeer weggeblazen en al het leven weggevaagd door de dodelijke hoeveelheid gamma- en röntgenstraling. Nee, geef mij dan maar een Large Hadron Collider. 😉 Bron: Bad Astronomy.

Even wat anders: ik ben vandaag op personeelsdag met m’n werk. Geen idee waar ik heen wordt gevoerd (“Da’s een verrassing”, zeiden de dames die ’t georganiseerd hebben), maar ik denk dat ik niet voor vanavond laat thuis ben. Kortom, vandaag zitten jullie op een droogje. En ik niet. 😉

Voetnoten

Voetnoten
1 Da’s iets kleiner dan de schijnbare diameter van de Maan.
FacebookTwitterMastodonTumblrShare
Mobiele versie afsluiten