Leven we in een Phoenix-heelal?

Credit:
B. Saxton (NRAO/AUI/NSF); ALMA (ESO/NAOJ/NRAO); NASA/ESA Hubble

Geïnspireerd door de snaartheorieën wordt al lang gedacht dat ons heelal een driedimensionale ‘braan’ ^[1]De term braan wordt gebruikt om aan te duiden in hoeveel ruimten een object zich uitbreidt. Vijfbranen hebben een ruimtelijke uitbreiding in vijf richtingen. Een vlies is dan een 2-braan, een snaar … Lees verder is, die ooit na een botsing met andere branen is afgescheiden en vervolgens los van de rest is ontwikkeld. In de toekomst zouden branen weer kunnen botsen en dan is het over en uit met dit heelal. Probleem met die modellen was echter dat de waargenomen temperatuursverschillen in de kosmische microgolf-achtergrondstraling, moeilijk te verenigen zijn met de snaarmodellen. De invoering van meerdere dimensies geeft een oplossing, maar het gevolg is toch weer andere problemen zoals het feit dat naderende branen elkaars hoeveelheid dimensies danig beïnvloeden. De natuurkundigen Paul Steinhardt en Jean-Luc Lehners (Princeton Universiteit) hebben nu een nieuw model uit de hoge hoed getoverd, waarin de dimensieproblemen ook opgelost zijn. In hun zogenaamde Phoenix-heelal ^[2]In feite werd de term Phoenix-heelal in 1933 gebruikt door de Belgische priester Georges Lemaá®tre, de bedenker van de oerknaltheorie. De term herrijst uit haar as. 😉 speelt donkere energie een belangrijke rol. Berekeningen van het tweetal wijzen uit dat donkere energie, het mysterieuze spulletje dat dankzij z’n afstotende werking ervoor zorgt dat ons heelal versneld uitdijt, de 3D-braan waarop ons heelal zich bevindt stabiel is zolang donkere energie 600 miljard jaar dominant blijft. Eerdere modellen gaven als uitkomst dat donkere energie slechts tien miljard jaar dominant kan zijn, d.w.z. sterker is dan de aantrekking door (donkere) materie. Binnen die 600 miljard jaar komen wel voortdurend botsingen tussen branen voor, zeg parallelle heelallen voor het gemak, maar dankzij de donkere energie kunnen de bewoonbare gebieden (met vier ruimtetijd-dimensies, essentiëel voor leven) de botsingen overleven. De botsingen verkleinen de bewoonbare gebieden behoorlijk aan, maar er blijven ‘zaden’ over, waaruit een nieuwe cyclus van het heelal ontstaat. Telkens weet het heelal te overleven, zoals de Phoenix herrijst uit z’n as. Bron: New Scientists.

Gerelateerde Astroblogs:

FLAMINGO: donkere materie, gewone materie en neutrino’s in grootste kosmologische simulatie ooit Donkere energie lijkt inderdaad gelijkmatig over de ruimte verdeeld te zijn, zo tonen clusters aan Nee, de Cepheïden kunnen de Hubble spanning niet helpen oplossen