Een inleiding tot de kwantummechanica

Gisteravond hield Dingeman Goos een voordracht bij sterrenkundevereniging Christiaan Huygens over kwantum-mechanica. Een half jaartje terug was hij ook present met een verhaal over de relativiteitstheorie. Ik moet gelijk bekennen dat ik de tweede helft van z’n verhaal over de kwantummechanica niet meegemaakt heb omdat dochterlief, die ik ook had meegenomen, op een gegeven moment de draad kwijt was. Volgens Goos zou het moeilijk gedeelte ná de pauze komen en gezien het toch al late tijdstip vond ik ’t toch beter met Rosemarijn huiswaarts te keren. Goos’ gedeelte van de presentatie die ik wel meemaakte kan gekenschets worden als een inleiding tot de kwantummechanica. Hij schijnt de neiging te hebben om bij presentaties helemaal bij het begin te willen beginnen, dat wil zeggen bij de oerknal 13,7 miljard jaar geleden. Goos was blij dit keer de eerste 13.699.998.000 jaar van het heelal te hebben overgeslagen en pas te zijn aangevangen bij de mechanica van de klassieken. Via die mechanica, die we allemaal kennen van de cartoons ^[1]Zie bijvoorbeeld in Roadrunner, waarbij die Willy E. Coyote over een afgrond rent en er pas na een paar tellen achterkomt dat ‘ie conform de zwaartekrachtswetten omlaag dient te storten., kwam Goos uit bij de ‘klassieke mechanica’ ^[2]Beetje verwarrend qua terminologie: je hebt dus de mechanica van de klassieken, d.w.z. van de klassieke oudheid, zoals van Aristoteles en Archimedes, en je hebt de klassieke mechanica van mensen … Lees verder, die met name door Isaac Newton is gegrondvest. Via de statistische mechanica tenslotte, die onder andere door Max Planck werd beleden, kwam Goos uit bij het begin van de 19e eeuw, alwaar via natuurkundigen zoals Rutherford en Bohr de eerste aanzetten van de kwantummechanica werden gedaan. Het verhaal over de kwantummechanica zelf heb zoals gezegd echter niet meegemaakt. Misschien dat iemand van de lezers die er bij was daar iets over kan vertellen?