Is Fermi’s paradox eindelijk opgelost?

Eén van de beroemdste paradoxen van de 20e eeuw is die van de natuurkundige Enrico Femri. Hij poneerde ‘m ergens in 1950 tijdens een lunch met collega’s. Als er meerdere intelligente beschavingen in de Melkweg zijn, waarom zien we ze dan niet? Waarom hebben we nog nooit een signaal opgevangen van dergelijke wezens? “Where are they?” vroeg Fermi zich tijdens die beroemd geworden lunch hardop af. Ik heb daar eerder over geschreven en toen kwam ook de evenzo beroemde formule van Drake aan de orde, die  het aantal intelligente beschavingen in ons melkwegstelsel schat die via radio met ons kunnen communiceren. Onlangs heeft Reginald Smith (Bouchet-Franklin Institute in Rochester, New York) nog eens goed nagedacht over Fermi’s paradox en hij kwam tot de conclusie dat tot nu toe één belangrijke factor telkens over het hoofd is gezien. Er is namelijk een limiet aan de ‘reikwijdte’ van de signalen van een beschaafde intelligentie. Die reikwijdte is niet oneindig groot. Stel dat de gemiddelde levensduur van een intelligente beschaving 1.000 jaar is (da’s al tien keer langer dan wij mensen in de ruimte radiostralen uitzenden) en die signalen reiken 1.000 lichtjaar ver weg dan heb je minstens 300 van die beschavingen nodig om de gehele Melkweg te bedekken. Stel dat het er ‘maar’ 200 zijn, dan is er geen dekking en dan loop je kans dat dat wij van het bestaan van andere beschavingen niets komen te weten. Het zou dus zomaar kunnen dát er wel andere intelligente beschavingen zijn, maar dat die onder die drempelwaarde uitkomen in aantal. En dat zou natuurlijk doodzonde zijn. Wie er meer over wil weten kan dat artikel van Smith nog eens napluizen. Over de formule van Drake kwam ik overigens in het weekend nog een heel interessant filmpje tegen: een lezing van professor David Helfand hierover. Wat dat filmpje zo interessant maakt is niet eens het verhaal dat Helfand afsteekt over Drake’s formule (wat hij overigens héél deskundig en begrijpelijk uitlegt), maar de hele setting is echt grappig. Helfand staat namelijk ergens in een restaurant om dat verhaal te vertellen en om hem heen gebeurt van alles wat totaal niets met z’n lezing te maken heeft. Een echtpaar dat achter hem aan de bar gaat zitten en een gezicht trekt dat ze een bingo hadden verwacht, een andere dame die de draak wil steken met Helfand, iemand van de bediening die Helfand influistert dat zometeen het voorafje wordt geserveerd, etc…. Afijn een must-see-video! 😀

Bron: voor Fermi’s paradox ArXiv blog en voor Helfand over Drake’s formule Visual Astronomy.