28 maart 2024

Satellieten botsen boven Siberië

Het punt waar de botsing plaatsvond. Credit: Rlandmann/Wikipedia.

Het kon eigenlijk niet uitblijven: Twee satellieten zijn afgelopen dinsdag om 17:56:00 Nederlandse tijd met elkaar in botsing gekomen, 780 km boven Siberië [1]Op de coördinaten 97,9 O en 72,5 N om precies te zijn.. Het gaat om de Russische communicatiesatelliet Cosmos 2251 (93-036A) en de Amerikaanse Iridium 33 (97-051C), die ook voor communicatie-doeleinden (mobiele telefonie) wordt gebruikt [2]En die we ook kennen van die heldere passages langs de avondhemel. Je zal er vast wel eens eentje gezien hebben en daarbij gedacht hebben ‘hé, een vallende ster!’.. Eh… werd gebruikt, want ná de botsing spatten de satellieten in ongeveer 600 stukken uiteen. De 950 kg wegende Russische satelliet functioneerde al lang niet meer. In 1993 was ‘ie gelanceerd, maar ergens tussen 5 á 10 jaar was de satelliet inactief én onbestuurbaar. De Amerikaanse Iridium Bird woog zo’n 700 kg (volgens NRC-Handelsblad 560 kg) en beide satellieten hadden een snelheid van 7,5 km/sec ten opzichte van de Aarde. Er zijn wel vaker ‘kleine’ botsingen in de ruimte geweest, maar nooit in een mate zoals afgelopen dinsdag en zeker niet met zulke grote gevolgen. Het Amerikaanse ‘Joint Space Operations Center’ houdt de positie van de 600 brokstukken bij om te bepalen of ze geen risico vormen voor andere satellieten. Eén van die andere satellieten is het ruimtestation ISS, dat op 435 km hoogte rondvliegt. Als het echt zover zou zijn is het ISS in staat om naar een andere hoogte uit te wijken en te vluchten voor een brokstuk. De verwachting is dat de meeste brokstukken zullen verbranden in de dampkring van de Aarde. Bron: NRC-Handelsblad + Sattrack-cam.

Voetnoten

Voetnoten
1 Op de coördinaten 97,9 O en 72,5 N om precies te zijn.
2 En die we ook kennen van die heldere passages langs de avondhemel. Je zal er vast wel eens eentje gezien hebben en daarbij gedacht hebben ‘hé, een vallende ster!’.
Share

Comments

  1. Het nare is dat de meeste brokstukken voorlopig *niet* zullen verbranden in de dampkring. De meeste blijven in een baan op ongeveer 800 km hoogte, en in zo'n hoge initiele baan duurt het letterlijk eeuwen totdat ze langzaam laag genoeg zakken om tot decay over te gaan. Voorlopig zijn het grootste deel van de brokstukken dus "blijvertjes".

    Op ongeveer de zelfde hoogte bevind zich ook al een band van brokstukken van de Chinese ASAT (anti-satelliet) test op Fengyun 1C. Dat stukje ruimte begint dus echt gevaarlijk voor andere satellieten te worden met zoveel brokstukken in omloop.

  2. Ah, dus wat dat betreft kan het geen kwaad om onder die hoogte van ca. 800 km te zitten (zoals de ISS op 435 km) of erboven. Bedankt voor je reactie, Marco. 🙂

Speak Your Mind

*