Credit: NASA/Cassini
Ten opzichte van de Aarde worden de ringen van Saturnus steeds platter, hetgeen op 4 september 2009 leidt tot een passage door het ringvlak van Saturnus. Die dag zullen de ringen compleet onzichtbaar zijn. Gevolg van het platter worden is dat de schaduwen van de manen die op de ringen vallen steeds langer worden en dus beter zichtbaar. Gevolg is óók dat de schaduwen van de ringen zelf ook zichtbaar worden. Dat wil zeggen de schaduw van ringen die op andere ringen valt. Daardoor is de Saturnusverkenner Cassini erin geslaagd om voor het eerst op indirecte wijze de losse keien in de ringen te zien! 😯 De keien zelf zijn niet gefotografeerd, wel de schaduw van de keien die op een andere ring vielen.
Impressie van de ringen in close-up. Credit: NASA/JPL/University of Colorado
De ringen van Saturnus bestaan voor het grootste deel uit ijs en stofdeeltjes van meteorieten, maar er komen ook grotere keien en rotsblokken voor van enkele meters doorsnede.
Er zijn zelfs zogenaamde moonlets waargenomen, de bouwstenen van de manen van Saturnus, die enkele honderden meters tot een paar km in diameter zijn. De schaduw die je hierboven op de foto ziet zou van de keien en moonlets kunnen zijn. Het opmerkelijke van dit hele verhaal is overigens dat niet de NASA met de ontdekking van de schaduwen kwam, maar amateurs
op de website van unmannedspaceflight. Die bestudeerden de ruwe opnames van Cassini en ontdekten met hun scherpe ogen de rafels in de ringen. Goed werk hoor! 🙂 Bron:
Universe Today.
