Een Calabi-Yau manifold. Credit: Public Domain.
Vanmorgen [1]voordat ik naar Hernen vertrok om daar de eerste communie van Han bij te wonen, de stiefzoon van m’n zwager. had ik dat verhaal over die mini-zwarte gaten, die wellicht verblijven in de extra dimensies. In de snaartheorieën wordt uitgegaan van 11 dimensies, 1 tijdsdimensie en tien ruimtedimensies. Die zeven extra dimensies zien we niet, maar we merken de invloed ervan wel. Moeilijkheid is dat je lastig een voorstelling van die zeven gecompactificeerde dimensies kan maken. Toevallig (of niet?) kreeg ik vandaag een mailtje van Jos Haring, die mij wees op een filmpje op YouTube, waarin de publicist en natuurkundige Brian Greene uitlegt hoe het precies zit met die extra dimensies. Greene is de schrijver van twee prachtige boeken: The Elegant Universe en The Fabric of the Cosmos, in Nederland uitgegeven onder de – volgens Jos – vreselijke titels De Kosmische Symfonie en De Ontrafeling van het Heelal. De boeken moeten héél goed zijn (ik heb ze zelf niet gelezen), maar de 19 minuten durende video is ook erg goed. Niet alleen vanwege de verhelderende animaties die Greene toont, maar ook vanwege de heldere en aansprekende manier waarop Greene spreekt. Kortom, het volgende filmpje, waarin de zogenaamde Calabi-Yau manifolds die je hierboven ziet een rol spelen, moet je écht bekijken. Jos, bedankt voor de tip.
Voetnoten
| ↑1 | voordat ik naar Hernen vertrok om daar de eerste communie van Han bij te wonen, de stiefzoon van m’n zwager. |
|---|
