Lichtvervuiling als maat voor economische groei

Ieder nadeel heb z’n voordeel heeft voetbal-goeroe Johan Cruyff ooit geroepen en die wijsheid is ook nu weer van toepassing. Een drietal economisten van de Brown Universiteit, te weten J. Vernon Henderson, Adam Storeygard en David N. Weil, heeft namelijk het idee bedacht om vanuit de ruimte naar de nachtzijde van de Aarde te kijken en dan te zien hoeveel licht een land uitstraalt. Die hoeveelheid licht is namelijk een maat voor de economische groei van een land, voor de gross domestic product (GDP) zoals ze in goed Engels zeggen. Neem op verschillende tijdstippen, bijvoorbeeld één keer per jaar een foto van een land vanuit de ruimte en analyseer dan de hoeveelheid uitgestraald licht, hetgeen wij (amateur-)sterrenkundigen uiteraard als lichtvervuiling bestempelen. In de afbeelding hierboven zie je Polen in 1992 en 2002. Voor Westerse landen zal de methode niet bruikbaar zijn, omdat voor de bepaling van hun economische groei doeltreffender methodes bestaan. Maar voor veel ontwikkelingslanden in Afrika en Azië, die nogal eens ‘sjoemelen’ in groeicijfers, is de lichtmethode wellicht een uitkomst. Opvallend is dat de lichtmethode toegepast op een land als de Democratische Republiek Congo een groei van de GDP van 2,4% per jaar liet zien, terwijl het officiële cijfer een daling van 2,6% toonde. In Birma zeiden de econometristen een jaarlijkse groei van 3,4% te zien, terwijl de junta aldaar pronkte met een groei van 8,6%. Rara wie heeft het bij het goede eind. Mmmm, waar lichtvervuiling al niet goed voor is. 🙂 Bron: Eurekalert.