28 maart 2024

Een lezing over klassieke astrofotografie

Het oeroude filmrolletje

Credit: Fujichrome

Morgenavond, 18 september a.s., houdt Jan Brandt een lezing bij sterrenkundevereniging Christiaan Huygens. Het zou volgens het programmaboekje moeten gaan over de klassieke astrofotografie. En daar bedoelen we dus de ‘natte’ astrofotografie mee, waarbij gewerkt wordt met filmrolletjes – een uitstervend fenomeen waarvan de jeugd van tegenwoordig vermoedelijk niet meer weet wat het is. We leven in een tijdperk van geheugenchips, digitale camera’s, mobieltjes met camera en video aan boord, dus het filmrolletje is net als de gloeilamp iets wat we over een paar jaar alleen nog in een museum zullen zien.  Afijn, Jan zal morgen een poging wagen de klassieke vorm van astrofotografie weer in ere te herstellen en daar het publiek middels een fotopresentatie enkele staaltjes van laten zien. Wie geïnteresseerd is kan vanaf 20.00 uur langskomen, gratiz en voor nix! 😀 Info: Huygens.

Share

Comments

  1. Gerco Wolfswinkel zegt

    Dat heb ik vroeger ook nog wel gedaan ja.. Fotocamera op een telescoop monteren en dan met het handje volgen – prettig bij -12, maar wel een mooie foto van Orion 🙂 Meestal gebruikten we 400 asa diafilmpjes, ik meen liever de kodak dan de fuji want die van fuji waren altijd wat groenig, de kodak plaatjes waren mooier blauw.

    En in Puimichel, in de sterrenwacht van Danny Cardoen moesten we ook zelf het doka werk doen, dat was wel een extraatje. Daar gebruikten we die bekende zwartwit film.. ben de naam daarvan zou gauw kwijt!

  2. Goh, Danny Cardoen's observatorium in Puimichel. Had Danny daar niet een telescoop met een spiegel van één meter doorsnede staan? Heb je daarmee waargenomen? Jan, weet jij hoe die zwart wit filmpjes heetten? Was dat niet Kodak Ektachrome?

  3. Hier spreekt "den grooten redenaar"….ha…ha..

    Sorry, ik heb altijd "gespeeld" met Ilford fimpjes….vooral de HP5…27 DIN/400ASA.

    Het spul wat ik nu gebruik zijn 400 ASA HEMA-filmpjes, geen idee welk merk die krengen echt zijn trouwens…..maar dat maakt mij eigenlijk niet uit….Tot op heden krijg ik er erg aardige plaatjes mee.

    en zolang de lokale HEMA alhier die dingen nog blijft leveren zie ik geen reden om digitaal te gaan.

    Eigenlijk blijf ik gewoon klassiek door fotograferen uit "finaciele lui-igheid"……Mijn ZENIT-B (60 gulden pieken!!) plus filmpje doen het toch nog….waarom dan zo'n duur digitaal ding aangeschaft??

    Tevens zal het thema van mijn verhaaltje een beetje draaien rond het woord "verbazing"…..Als ik de resultaten die ik krijg met mijn ogenschijnlijke "inferieure klassiek spullen" vergelijk met de digitale plaatjes (die heus wel beter zijn!!) dan ben ik toch altijd weer verbaasd dat de verschillen toch niet zo groot zijn als ik had verwacht in mijn "strijd"(geintje!!) tegen al dat digitale geweld!

    Op dezelfde manier als dat ik altijd weer verbaasd ben dat de reistijd naar mijn schoonouders in Emmen met mijn 40 jaar oude 18 PK sterke (zwakke..zo U wilt)klassieke lelijke Eend slechts hooguit drie kwartier langer is als die van mijn zwager in zijn hypermoderne 150 PK sterke japanse bolide.

    Ik vind de prijs die je voor de "vooruitgang" moet betalen (nog) niet echt opwegen tegen de hoegenaamde voordelen.

    Ik stap wel in wanneer "teleporteren" (Startrek…beam me up, scotty!)voor "de burgerman" binnnen bereik komt!!

    Oh….enne….ik heb besloten om morgen mijn plaatjes te laten zien in de vorm van een heuse "Deep sky objecten quizz"….ofwel wat is het Messier/NGC nummer van het getoonde klassiek gefotografeerde vlekkie! Tenslotte ben en blijf ik toch vooral een echte Deep sky waarnemer en slechts een "occasional astrophotographer"!!

  4. Ilford, ja da's waar ook, zo heetten die filmpjes. 🙂 Ga je morgenavond een deep sky quiz doen, mmmmm, dan moet ik nog snel even wat catalogi uit m'n hoofd leren. Wat valt er te winnen?

  5. Gerco Wolfswinkel zegt

    Ik dacht aan Kodak TP 2415, volgens mij was dat dé film in die tijd.

    In Puimichel stond inderdaad die 1 meter en daar heb ik inderdaad wel een keer door gekeken, maar meestal gebruikten wij de kleinere. De herinneringen zijn een beetje wazig, maar volgens mij werkten wij het meest met de 50 centimeter.

    Jan: één voordeel van digitaal is, dat er geen bijkomende kosten per foto zijn. Als je de camera eenmaal hebt gekocht zijn de foto's verder 'gratis'. Met klassieke fotografie ben je toch geld kwijt voor ontwikkelen etcetera. Waarbij je ook nog eens langer op de resultaten moet wachten!

Laat een antwoord achter aan Gerco Wolfswinkel Reactie annuleren

*