Site pictogram Astroblogs

Niet alle sterrenstelsels bevatten een superzwaar zwart gat

M33 bevat géén superzwaar zwart gat. Credit: Hewlohooks/Wikipedia.

Lees m’n blogs over sterrenstelsels en in 99% ervan lees je dat zich in de centra daarvan – zowel in de actieve als de inactieve versies ervan – superzware zwarte gaten bevinden, miljoenen of zelfs miljarden zonmassa’s zwaar. Vreemd is dan als je leest dat er ook sterrenstelsels zijn waarin zich helemaal geen superzwaar zwart gat bevindt. Zoals de beroemde Driehoeksnevel, Messier 33 in het sterrenbeeld Driehoek. Al in 2001 werd uit onderzoek duidelijk dat zich in de kern van M33 een zwart gat bevindt dat hooguit 3000 zonmassa’s zwaar is. Vergelijk dat met de 4,31 miljoen zonmassa’s die ‘ons’ massieve zwarte gat in de kern van de Melkweg op de kosmische keukenweegschaal weegt, een zwart gat dat vergeleken met de exemplaren in actieve sterrenstelsels als klein wordt beschouwd. Dan is die van M33 een mini gaatje. 🙂 De grote vraag is natuurlijk waarom niet alle sterrenstelsels een superzwaar zwart gat herbergen. M33 heeft zo’n 2 á 3 miljard jaar geleden een gravitationele interactie gehad met grote broer M31, het Andromedastelsel. Laat dát stelsel nou twee kernen hebben, die wie weet dat het zwarte gat van M33 daar is achtergebleven. Het zou ook kunnen dat in sommige sterrenstelsels de omstandigheden niet leiden tot het ontstaan van superzware zwarte gaten. Die ontstaan door kannibalisme van alles wat zich aan materie in hun buurt bevindt, zodat ze voortdurend groeien, maar in M33 was er wellicht een andere situatie. Afijn, daar zal vast wel weer een mooie theorie over worden bedacht. Bron: Supernova Condensate.
FacebookTwitterMastodonTumblrShare
Mobiele versie afsluiten