Zware variant van type 1a supernovae ontdekt

Normaal gesproken is de oorzaak van type 1a supernovae een witte dwerg die de kritische Chandrasekhar-limiet ^[1]Genoemd naar de Indische natuurkundige Subramanyan Chandrasekhar (1910-1995), die de limiet in de jaren dertig voor het eerst berekende. van 1,4 zonmassa overschrijdt. Dacht men vroeger dat een nabije ster de witte dwerg voedt met materie tot ‘ie te dik wordt en boem zegt, tegenwoordig denkt men dat botsende witte dwergen de mega-explosie veroorzaken. Maar wat de preciese oorzaak ook is, een witte dwerg van precies 1,4 zonmassa is altijd de oorzaak van een type 1a supernovae, ergo de absolute lichtkracht is altijd hetzelfde. Dat maakt ze daarom perfecte ‘standaardkaarsen’, ideaal om grote afstanden te meten en dat bracht de sterrenkundigen in 1998 op het spoor van de Donkere Energie. Leuk allemaal, maar laat een team sterrenkundigen onder leiding van Richard Scalzo (Yale Universiteit) nou op een type 1a supernova zijn gestuit die veroorzaakt is door een witte dwerg van 2,1 ± 0,2 zonmassa. Zucht, het zou een keer niet gebeuren, zo’n uitzondering. Scalzo wist de massa te bepalen uit de lichtcurve van de supernova, getooid met de naam SN 2007if, welke afhangt van de mate waarin ijzer en zuurstof worden omgezet in nikkel en licht. SN 2007if had een grotere lichtkracht dan normale type 1a SN en dat leidde tot de zwaardere ‘progenitor’, zoals de veroorzakende witte dwerg wordt genoemd. Of SN 2007if een uitzondering is of een nieuw type supernovae óf een onderklasse moet nog onderzocht worden. Meer info in dit artikel dat binnenkort verschijnt in het vakblad The Astrophysical Journal.  Bron: Physics World.